مطالعه همبستگی بیان ژن های کاهش یافته بین RNA غیر کدکننده طولانی و mRNA در سرطان دهان

کارسینوم سلول های سنگفرشی دهان ششمین گروه شایع سرطان در سراسر جهان است .برای این مطالعه یک گروه داده بیانژن طبق ریز آرایه از پایگاه عمومی GEO) Gene Expression Omnibus NCBI) یافت شده که از عدد های الحاقی ژن برای مجموعه ی داده های بدست آمده در بردارنده ی GSE۲۱۵۷۶۷ یا GPL۲۳۱۷۸ که حد واسط چند آرایه ای قوی RNA برای تبدیل کردن Log۲، نرمال سازی و تصحیح پس زمینه که از قبل پردازش شده برای بررسی توسط array qualitymctrics در R تحقق یافتند. بر اساس آنالیز هایی که بررسی کردیم در سرطان کارسینوم سلول های سنگفرشی دهان در مسیر های سیگنالینگ مختلف، ژنها و مسیر ژن هایی که باعث افزایش بیان می شود را مورد بررسی قرار دادیم که یکسان با تحقیقاتی که از پیش صورت گرفتهشده، است. طبق آنالیز بدست آمده در بافت تومور نسبت به حاشیه تومور با در نظر گرفتن LogFC<۰.۷۰.۷ و P-Value<۰.۵کم شدن بیان ارتباط معناداری بین داده های بدست آمده است. هدف از مطالعه ی ما بررسی متاآنالیز RNA های غیر کد کننده طولانی و mRNA در بافت تومور و حاشیه ی تومور مبتلایان به سرطان کارسینوم سلول های سنگفرشی دهان که با توجه به داده ها بافت تومور نسبت به حاشیه ی تومور کاهش بیان دارد.

Keywords:

کارسینوم سلول های سنگ فرشی دهان (RNA , (OSCC های غیر کد کننده طولانی (LncRNAs) , mRNA , متاآنالیز