بررسی تحلیلی فقر چندبعدی در مناطق شهری و روستایی

کاهش فقر و نابرابری از مهم ترین اهداف برنامه ریزان و سیاست مداران در جوامع مختلف جهان است. موفقیت برنامه های فقرزدایی، به شناسایی دقیق پدیده فقر بستگی دارد..در این پژوهش با استفاده از رویکرد فقر چندبعدی الکایر- فوستر، شاخص فقر چندبعدی در ۵ بعد آموزش، اشتغال، استاندارد زندگی، سلامت و مسکن، برای مناطق شهری و روستایی در طی سال های ۱۳۹۶ تا ۱۳۹۸ محاسبه شده است. نتایج این پژوهش نشان داد، در مناطق روستایی حدود ۲۸ درصد افراد فقیر هستند و در مناطق شهری حدود ۲۵ درصد فقیر هستند. میزان فقر در سال ۱۳۹۷ روند کاهشی داشته است اما در سال ۱۳۹۸ دارای روند صعودی بوده است. حدود ۵۱ درصد افراد فقیر در مناطق روستایی زندگی می کنند و حدود ۴۹ درصد آ ن ها ساکن مناطق شهری هستند. بیشترین میزان محرومیت در مناطق شهری و روستایی مربوط به بعد اشتغال است که حدود ۴۰ درصد است. در بعد، آموزش، استاندارد زندگی، سلامت و مسکن، به ترتیب ۱۶، ۴، ۵/۲۴ و ۵/۱۵ درصد است. شاخص فقر چندبعدی در مناطق شهری و روستایی به ترتیب، ۱۰ و ۵/۱۱ درصد است. محرومیت زنان در مناطق شهری و روستایی در بعد آموزش بیشتر از محرومیت مردان است.

Keywords:

فقر چندبعدی , ایران , مناطق روستایی , مناطق شهری