مروری بر طراحی اثار معماری با تاکید بر هندسه فراکتال

بشر از دیرباز به دنبال ایجاد سرپناهی برای خود بوده است که ابتدا از غار ها که سرپناهی طبیعی می باشد بهره جسته است و بعد ان به دنبالایجاد خانه هایی به شکل اولیه متراکم و در کنار هم بوده است و این فضا ها به طور کل دارای ویژگی های عینی و ذهنی بوده اند که از گذشته تابه حال ذهن پژوهشگران را به خود مشغول ساخته اند اما مولفه فضا در بستر معماری دارای معنایی مختص به خود بوده و دارای پیچیدگی هاییچند وجهی می باشد و همچنین فضا دارای کیفیاتی بوده است که محصول ادراک متقابل انسان از محیط می باشد و انسان از تعامل متقابل بامحیط کالبدی ان را درک می کند و این فضا است که بستر شکل گیری و نمود احجام و کرانه های یک مکان می باشد و همیشه تحت تاثیرهندسه ای خاص قرار داشته است ولی به طور کل صنعت و هنر معماری که از دیرباز تا به حال وجود داشته است و نشانی از تمدن های بشریمی باشد دستخش تحول شده و امروزه در دورانی به سر می بریم که محیط زیست ما دارای اهمیت حیاتی برای جامعه بشری می باشد و انسانها سعی دارند با استفاده از روش هایی که با محیط زیست همراه و سازگار است اسیب کمتری به ان وارد نمایند از این جهت قصد داریم تا باشناخت ویژگی های هندسه فراکتال و بررسی ان بر روی بنا های معماری ساخته شده در سطح جهان به الگویی دست یابیم تا علاوه بر پاسخگوبودن به نیاز های سازه ای و معماری فضا ، از نظر کالبدی نیز با بستر شکل گیری خود ارتباط داشته باشد به گونه ای که گویی در طبیعتپیرامون خود حل شده است و جزئی از ان می باشد و به هدف اصلی این مقاله که افزایش ارتباط میان اثار معماری با طبیعت چه از نظر بصری وچه از نظر زیست محیطی می باشد، دست یابیم به همین خاطر به بررسی نمونه هایی از اثار معماری در سطح جهان پرداختیم که شامل : مرکزفرهنگی ژان ماریا تیژبائو ، خانه ناسو تپه ، پارلمان فرانکوفون بروکسل و باغ عدن می باشد و روش تحقیق این پژوهش توصیفی – تحلیلی بوده وروش استدلال به صورت قیاسی می باشد و سعی به نتیجه گیری منطقی از طریق مقایسه بین شباهت ها و تفاوت ها در شکل گیری این اثارمعماری بر پایه ی عوامل به دست امده از هندسه فراکتال بودیم که در نهایت به این الگو دست یافتیم، که نتیجه این پژوهش می باشد و به اینصورت است که استفاده از طراحی های متاثر از هندسه طبیعت که از عناصر خود متشابه با مقیاس های مختلف از کل تا جزء تشکیل شده استو به عنوان عاملی که به صورت واسطه میان محیط معماری و محیط طبیعی می باشد و یکدیگر را به هم پیوند می دهد و از یک کل منظممنشعب شده است و به تعالی و تکامل دست پیدا کرده است و به صورت خود مانای خطی و خود مانای غیر خطی گسترش و امتداد پیدا کردهاست و یک کل منظم را تشکیل داده و کثیری از عناصر را در وحدت با یکدیگر قرار داده است و به صورت یک کل متعالی خود را به نمایش میگذارد .

Keywords:

فضا , هندسه فراکتال , هندسه اقلیدسی , فرم , سامانه ساختاری , سامانه کالبدی , سامانه کارکردی