بررسی شیوع دژنراسیون دیسک بین مهره ای در نوجوانان سالم

پیش زمینه: مطالعات اندکی شیوع دژنراسیون دیسک بین مهره ای در نوجوانان بدون علامت بالینی را بررسی کرده اند. در این تحقیق، شیوع تغییرات دژنراتیو در ام‎آرآی در نوجوانان بدون علامت و عوامل جمعیت شناسی موثر بر آن بررسی گردید.مواد و روش ها: در این مطالعه مقطعی، دیسک های ناحیه لومبار ۸۴ نوجوان سنین ۱۸-۱۲ سال که با شکایت از مشکلات کمری به یک مرکز درمانی تهران مراجعه نمودند، با ام‎آرآی مطالعه شدند. تغییرات دژنراتیو در سطوح مختلف بررسی و ویژگی های جمعیت شناسی بین دو گروه با و بدون تغییرات دژنراتیو مقایسه گردید. به علاوه تاثیر این تغییرات بر کیفیت زندگی نوجوانان با استفاده از پرسشنامه SF-۳۶ ارزیابی شد.یافته ها: در مجموع ۲۵/۷% از دیسک ها دچار تغییرات دژنراتیو بودند. شیوع این تغییرات در سطوح مختلف، متفاوت و در  دنبال آن L۵-S۱ به میزان  ۳۶/۹%  بیشترین و L۱-L۲ به میزان ۵/۹% کمترین بود. میانگین سنی افراد دچار تغییرات دژنراتیو بطور معناداری بالاتر بود (۰/۰۰۵=p < /em>). در این مطالعه جنس و توده شاخص بدنی (BMI) در بروز تغییرات دژنراتیو تاثیر نداشتند. وجود این تغییرات تنها در سطح L۳-L۴ با کاهش نمرات سلامت جسمی، روانی و کلیSF-۳۶  همراه بود و در سایر سطوح تاثیری نداشت.نتیجه گیری: بروز تغییرات دژنراتیو در ستون فقرات کمری از سنین پایین و در نوجوانی آغاز می شود و علامت بالینی مشخص و تاثیری بر کیفیت زندگی ندارد. توده شاخص بدنی تاثیری بر دژنراسیون دیسک بین مهره ای در نوجوانان ندارد اما سن بالاتر با افزایش احتمال دژنراسیون دیسک همراه است.

بررسی شیوع دژنراسیون دیسک بین مهره ای در نوجوانان سالم Keywords:

دژنراسیون دیسک بین مهره ای , نوجوان , دیسک لومبار , کیفیت زندگی , شیوع