جایگاه پرسشگری در مرجعیت علمی

Publish Year: 1402
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 43

This Paper With 8 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

SAEECONF01_048

تاریخ نمایه سازی: 3 خرداد 1403

Abstract:

پرسشگری یک مشخصه انسان است که وی را به بسیاری از امور توانا می سازد اسلام بیش از هر دینی به پرسشگری به عنوان یک اصل مهم جهت آگاهی سازی مردم از حقایق هستی و آشنا ساختن آنان با روش تکاملی خود و دست یابی به آیین و روش برتر، پافشاری کرده است. بنابراین پرسش مقدمه اندیشه ورزی و تفکراست. و مهمترین امتیاز انسان اندیشه ورزی اوست. سیره وعملکرد و روش زندگی اهل بیت (علیهم السلام)بهترین نمونه برای الگو گیری از آنان می باشد. این پژوهش با توجه به الگو گیری از معصومین و سبک پرسش و پاسخ آن انسان های برجسته به مقوله پرسشگری پرداخته است. دعوت به پرسش از یک سو و پاسخ گویی به پرسش ها از سوی دیگر باعث گسترش دانش می شود و معصومین به این دو امر توجه ویژه ای داشتند. مقاله حاضر با روش توصیفی-تحلیلی و جمع آوری اطلاعات اسناد (کتابخانه ای)به بررسی پرسشگری واهمیت آن در مرجعیت علمی پرداخته است.

Authors

صدیقه زارع یار

دانشجوی دکترای گروه علوم قرآن و حدیث، واحد کرج، دانشگاه آزاد اسلامی، کرج، ایران

حسین رجب زاده

استادیار گروه علوم قرآن و حدیث، واحد مشهد، دانشگاه آزاد اسلامی، مشهد، ایران