رابطه تمایزیافتگی با قلدری دانش آموزان پسر متوسطه دوم

پژوهش حاضر با هدف رابطه تمایز یافتگی عاطفی با قلدری دانش آموزان انجام شد. روش پژوهش از نوع توصیفی - همبستگی بود. جامعه مورد بررسی شامل تمامی دانش آموزان پسر متوسطه دوم منطقه ۷ شهر تهران بودند. نمونه ای به تعداد ۱۵۰ نفر از بین آنها به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه تمایزیافتگی اسکورون و فریدلندر (۱۹۹۸)، و مقیاس قلدری ایلینویز (۲۰۰۱) بود. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه ۲۵ و روش آماری همبستگی پیرسون انجام گرفت . نتایج نشان داد که بین تمامی مولفه های تمایزیافتگی عاطفی و قلدری دانش آموزان همبستگی منفی در سطح ۰۱/۰ وجود دارد. تتایج تحلیل رگرسیون نیز نشان داد که از طریق مولفه های تمایزیافتگی عاطفی می توان قلدری دانش آموزان را به صورت معکوس پیش بینی کرد.

Keywords:

تمایزیافتگی عاطفی , قلدری , دانش آموزان