کاربرد فسفربیولوژیک و مقایسه آن با فسفرشیمیایی برخصوصیات کمی آفتابگردان درمنطقه اراک

مقدار قابل توجهی فسفر به شکل غیر محلول در خاک وجود دارد و بعضی از باکتریهای خاکزی ظرفیت آزادسازی فسفر نامحلول را جهت رشد گیاه ندارند. کمبود این عنصر در حال حاضر با کاربرد کودهای شیمیایی جبران می گردد. کودهای شیمیایی اثرات مضری بر محیط زیست داشته و کیفیت محصولات کشاورزی را کاهش می دهد. این آزمایش به منظور بررسی اثر باکتریهای آزاد کننده فسفر در آفتابگردان روغنی در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی به صورت فاکتوریل با 4 تکرار و 2 سطح باکتریهای آزاد کننده فسفر ( : مصرف فسفربیولوژیک، : عدم مصرف فسفر بیولوژیک) و 4 سطح مصرف کود فسفره ( : 150 kg/ha فسفات آمونیوم، : 300 kg/ha فسفات آمونیوم، : 150 kg/ha سوپرفسفات ترییل و : 300 Kg/ha سوپر فسفات تریپل) طی سال زراعی 1387 در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه آزاد اسلامی واحد اراک اجرا گردید. نتایج آزمایش نشان داد که با تلفیق فسفر بیولوژیک و فسفات آمونیوم صفات قطر طبق، تعداد دانه در طبق، عملکرد دانه و درصد روغن به طور معنی داری افزایش یافت. در مجموع می توان نتیجه گرفت که با مصرف باکتری های آزاد کننده فسفر می توان کود فسفر را تا 50 درصد کاهش داد بدون آنکه در محصول عملکرد دانه کاهش معنی داری ایجاد شود کاربرد باکتری ازاد کننده فسفرتوانست برروی صفات قطرطبق تعداددانهدرطبق عملکرد دانه درصد روغن تاثیر معنی داری داشته است و بهترین نتیجه دراثرتلفیق کود زیستی فسفاته با 150کیلوگرم درهکتار فسفات امونیوم که 20درصد افزایش عملکرد درهکتار داشته بدست آمده و دراثرتلفیق کود زیستی فسفاته با فسفات امونیوم به میزان 300 کیلوگرم درهکتار 12درصد افزایش عملکرد داشته است.

کاربرد فسفربیولوژیک و مقایسه آن با فسفرشیمیایی برخصوصیات کمی آفتابگردان درمنطقه اراک Keywords:

باکتری های آزاد کننده فسفر , فسفر , آفتابگردان , عملکرد