تبیین مدل مفهومی خلوت و تعامل جمعی در سازمان فضایی واحدهای مسکونی آپارتمانی (مطالعه موردی: آپارتمان های مسکونی شهر آمل)

رضایت از مسکن و محیط مسکونی یکی از جنبه های رضایت از زندگی است. ارتباط میان خلوت و تعامل جمعی در سازمان فضایی واحد مسکونی آپارتمانی از عوامل تعیین کننده مولفه های موثر بر سنجش آرامش فضایی ساکنین است. پرسش تحقیق این است که، ارتباط مولفات تحقیق در سازمان فضایی واحدهای مسکونی چگونه است؟ جهت ارتقای رضایت مندی ساکنین کدام یک از مولفات تحقیق نقش بیشتری در واحدهای مسکونی دارد؟ هدف اصلی پژوهش بررسی میزان اثرگذاری مولفه های خلوت و تعامل جمعی در سازمان فضایی، جهت دست یابی به تعادل فضایی و ارتقاء آگاهی جهت شناخت بهتر مولفات تحقیق است. هدف دیگر تحقیق بررسی مولفات حائز اهمیت جهت تبیین بهتر مولفات خلوت و تعامل جمعی در راستای ارتباطات و آرامش فضایی ساکنین براساس وضع موجود است. روش تحقیق به صورت کیفی و گردآوری داده ها از اسناد کتابخانه ایی است و به صورت توصیفی تحلیلی جهت تبیین مدل مفهومی تحقیق استفاده شده است. یافته های پژوهش در مدل مفهومی نشان می دهد هر اندازه سازمان فضایی در اختیار مولفه های خلوت باشد آرامش فضایی ساکنین افزایش یافته است و هر اندازه در اختیار تعامل اجتماعی باشد ارتباطات فضایی ارتقا خواهد یافت و جهت ایجاد تعادل فضایی نیاز است از میزان مساوری مولفه های تحقیق استفاده شود.

Keywords:

خلوت , تعامل اجتماعی , سازمان فضایی , مدل تحقیق