نقش ورزش در اختلال روانی بی اشتهایی و پر اشتهایی عصبی در زنان

بی اشتهایی عصبی (آنورکسیا) و پراشت هایی عصبی (بولیمیا) دو نوع مهم از اختلالات خوردن می باشند که میزان مرگ و میر بالاییرا در بین بیماری های ذهنی و روانی دارند. تشخیص به موقع با آگاهی از علائم این بیماری ها و مداخلات بعدی برای جلوگیری ازپیشرفت بیماری از اهمیت زیادی برخوردار است. برنامه های درمانی در ابتدا بر روی حیطه روانشناسی متمرکز میشوند. با توجه بهشدت بیماری، سن بیمار و تاثیر آن بر روی سلامت وی، درمان به صورت سرپائی و یا با بستری شدن در بیمارستان صورت می پذیرد.شیوع اختلالات خوردن در ورزشکاران بیشتر از غیر ورزشکاران و در بین ورزشکاران نیز در بین زنان ورزشکار بیشتر از مردان ورزشکارمی باشد. سه گانه زنان ورزشکار نشان می دهد که ورزشکاران زن مبتلا به اختلالات تغذیه ای انرژی دریافتی خود را بیش از حد کممی کنند که در نهایت این کاهش بیش از حد انرژی دریافتی، آنها را در معرض ابتلا به آمنوره قرار می دهد. از آنجا که توده چربیبدن عملکرد ورزشی را کاهش می دهد برخی ورزشکاران بر این باورند که هر چه انرژی دریافتی خود را کاهش دهند موفقیت بیشتریدر عملکرد ورزشی به دست خواهند آورد. کاهش بیش از حد چربی بدن در زنان باعث کاهش ترشح هورمون های جنسی از جملهاستروژن می شود. کاهش ترشح استروژن در زنان مبتلا به آمنوره آنها را در معرض خطر ابتلا به بیماری پوکی استخوان قرار می دهد.

Keywords:

ورزش , اختلال روانی , بی اشتهایی عصبی , پراشتهایی عصبی