اثرات روغن زیتون و بوتیل هیدروکسی تولوئن جیره بر آنزیم های گوارشی و کبدی و بافت های کبد و روده تاسماهی ایرانی جوان (Acipenser persicus) در آب لب شور

این تحقیق برای تعیین اثرات روغن زیتون و بوتیل هیدروکسی تولوئن جیره غذایی بر آنزیم­های اکسیداتیو، آنزیم­های کبدی و بافت­های ­کبد و روده تاسماهی ایرانی (Acipenser persicus) انجام شد. ۳۱۵ عدد تاسماهی ایرانی جوان  (۰۲/۰±  ۱۰۸ گرم) در یک طرح کاملا تصادفی با ۷ تیمار و ۳ تکرار (هر تکرار با ۱۵ ماهی) پس از سازگاری با آب لب شور دریای خزر ذخیره­سازی شدند. غلظت­های ۱، ۳ و ۵% روغن زیتون و غلظت­های ۱۰۰، ۱۵۰ و ۲۰۰ میلی­گرم در کیلوگرم بوتیل هیدروکسی تولوئن و یک گروه شاهد در نظر گرفته شدند. در پایان دوره دو ماهه، آنزیم­های اکسیداتیو و کبدی اندازه­گیری و از کبد و روده ماهیان نمونه­برداری شد. نتایج نشان داد بیشترین مقادیر آلکالین فسفاتاز و آمینوترانسفراز در تیمار ۱ و آلانین آمینوترانسفراز در تیمار ۲ مشاهده شد (۰۵/۰>p). بیشترین مقادیر کاتالاز در تیمار ۳، گلوتاتیون پراکسیداز در تیمار ۴ و همچنین، سوپراکسید دیسموتاز در تیمار ۳ و گروه شاهد مشاهده شد (۰۵/۰>p). بافت کبد و روده ماهیانی که از روغن زیتون استفاده کرده بودند، سالم بود. با وجود این، بافت کبد و روده ماهیانی که از جیره حاوی آنتی­اکسیدان بوتیل هیدروکسی تولوئن تغذیه کرده بودند، عوارضی از قبیل خون­ریزی و پرخونی، تراوش صفراوی، آتروفی سلولی، دژنراسیون، نکروز بافتی و تورم سلولی مشاهده شد که با افزایش غلظت تشدید شد. با توجه به نتایج حاصل، استفاده از آنتی­اکسیدان سنتتیک بوتیل هیدروکسی تولوئن در جیره غذایی تاسماهی ایرانی جوان توصیه نمی­شود.

اثرات روغن زیتون و بوتیل هیدروکسی تولوئن جیره بر آنزیم های گوارشی و کبدی و بافت های کبد و روده تاسماهی ایرانی جوان (Acipenser persicus) در آب لب شور Keywords:

روغن زیتون , بوتیل هیدروکسی تولوئن , آنزیم , هیستولوژی , کبد , روده , تاسماهی ایرانی