پیش بینی بهداشت روانی براساس شیوههای فرزندپروری ، بهزیستی روانشناختی و خودکارآمدی تحصیلی در دانش آموزان مقطع ابتدایی شهرستان میاندوآب

پژوهش حاضر با هدف تبیین رابطه شیوههای فرزندپروری و خودکارآمدی تحصیلی با سلامت روان در دانش آموزان ابتایی پسر و دختر مقطع ابتدایی مدارس شهرستان میاندوآب در سال ۱۴۰۱-۱۴۰۲ انجام شده است . این تحقیق از نوع توصیفی - همبستگی بود. نمونه مورد مطالعه شامل ۳۳۶ نفر، که ۱۷۰ نفر آنها دختر و ۱۶۶ نفر پسر و از طریق روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شدند. جمع آوری اطلاعات به و سیله پر س شنامه شیوههای فرزندپروری بامریند، خودکارآمدی تحصیلی مورگان و جینکز و سلامت عمومی گلدبرگ و هیلر انجام شد. یافته ها نشان داد که بین خودکارآمدی تحصیلی و ابعاد سلامت روان رابطه معنادار وجود دارد. بین شیوههای فرزندپروری والدین و سلامت روان رابطه معنادار وجود دارد. خودکارآمدی تحصیلی قدرت پیش بینی معناداری برای ابعاد سلامت روان دارد. ابعاد شیوههای فرزندپروری قدرت پیش بینی معناداری برای ابعاد سلامت روان دارند.

Keywords:

شیوههای فرزندپروری , خودکارآمدی تحصیلی , سلامت روان