آموزش زبان و ادبیات
فارسی در سیستم آموزشی کشور ما از جایگاه ویژهای برخوردار است . زبان
فارسی از یک سو به عنوان میراثی فرهنگی در نظر گرفته می شود که باید از آن به دقت محافظت کرد. از سوی دیگر، زبان و ادبیات
فارسی ، مهم ترین ابزاری است که به کمک آن می توان سایر علوم و مباحث آموزشی را به
دانش آموزان منتقل کرد. همین امر، اهمیت انتخاب بهترین روش تدریس
فارسی را دو چندان می کند. هدف اصلی از ارائه درس
فارسی در دوره ابتدایی ، تقویت چهار مهارت زبانی ، یعنی گوش دادن، سخن گفتن ، خواندن و نوشتن است . از دیگر اهداف این درس، ایجاد نظم فکری در
دانش آموزان است . زبان
فارسی به عنوان یکی از زبانهای غنی و کهن دنیا و زبان دوم اسلام، به لحاظ گستره واژگانی و توانایی های خود، در ردیف زبانهای مهم دنیا جای دارد و از ارزش شایانی برای انتقال مفاهیم دوستی و معاونی بلند برخوردار است . زبان
فارسی امروز بی گمان در ایجاد پیوند دوستی ملل هم جوار و سایر ملت ها در تحقق و شکل گیری طرح گفت وگوی ملت ها و تمدنها نقش بسزایی ایفا می کند، و بیش از پیش توانسته است توجه جهانیان را به خود جلب کند و آنها را به اندیشیدن در ایجاد روابط و پیوندهای دوستی با این زبان تشویق کرده است . زبان
فارسی که عهدهدار برقراری ارتباط بین ملل مختلف دنیا شده ، به همین سبب در پیشرفت فرهنگی و هنری در زبانهای سایر ملل و کشورها تاثیرگذار بوده است .پس اگر از جنبه های فرهنگی ، ادبی ، علمی ، و تمدنهای کهن جهانی به این قضیه بنگریم ، ضرورت آموزش زبان وادبیات
فارسی محسوس می گردد.