نقش GPR در شناسایی مناطق متراکم در محدودههای سنگ ساختمانی

روشهای ژئوفیزیکی می توانند مولفه موثری در بسیاری از بررسی های خصوصیات محیطی باشند و درک هدف تحقیق و شرایط خاص محیط یک جنبه حیاتی در انتخاب روشهای ژئوفیزیکی است . ویژگی های سنگ و ترکیب شیمیایی ، عواملی مانند یکنواختی ، درزه و شکاف، شکستگی ها و... درکیفیت سنگ های تزئینی و ساختمانی تاثیرگذارند. رادار نفوذی زمین یک تکنیک صرفا اکتشافی به طور گسترده در بررسی خواص سنگ ، به ویژه شکستگی استفاده می شود. در این پژوهش ۴ پروفیل اصلی تعبیه گردید و از روش اندازه گیری GPR با برداشت های بازتابی فاصله مشترک، برای ارزیابی لایه های سنگ ساختمانی در محدوده اقلید با هدف شناسایی لایه بندی های ظریف و ناپیوستگی های درون آنها استفاده شد. در این راستا با تفسیر مقاطع رسم شده در محیط با اعمال فیلترها، نهایتا به بررسی لایه ها پرداخته شد و محل و عمق ناپیوستگی ها تعیین و از این رو لایه های دارای تراکم بالا که برای کیفیت سنگ ساختمانی و همگنی بلوکها حائز اهمیت است ، مشخص گردید .

Keywords:

ژئوفیزیک , سنگ ساختمانی , رادار نفوذی زمین , GPR