در این پژوهش به بررسی آثار تربیتی
افراط و
تفریط در
محبت در کودکان ۷)سال اول) پرداخته شد. پژوهش حاضر در صدد آن است که دریابد
افراط و
تفریط در
محبت چه آسیب هایی برای
فرزندان به بار خواهد آورد؟ در این پژوهش از روش توصیفی-تحلیلی استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد که: همه
فرزندان تشنه مهر و
محبت والدین خود هستند و
محبت بهترین و موثرترین ابزار تربیت است که در همه عصر و زمان ها و در همه جوامع می تواندمورد استفاده قرار گیرد. امام صادق (ع) فرمودند:انﱠ االله العبد لشدﱠه حبﱢه لولده؛ خداوند بعضی از مردان را بخاطر شدت
محبت و دوستی نسبت به فرزندانش مورد لطف و رحمت خویش قرار می دهد).«کلینی، ۵۰/۶، ح(۵ اما
محبت مثل هر ابزار دیگر تربیت حد و مرزی دارد که اگر از حد بگذرد و یا در آن کوتاهی صورت گیرد، اثرات نامطلوبی بر
فرزندان برجای خواهد گذاشت. چنانچه سعدی شیرازی اینگونه سروده است. »نیکی چو از حد بگذرد، نادان خیال بد کند« و اینکه
والدین در ابراز
محبت دچار
افراط می شوند و یا
تفریط و یا حد تعادل را رعایت می نمایند بستگی به انتخاب شیوه و روش تربیتی دارند که انتخاب می کنند. روش تربیتی سهل گیرانه، نتیجه اش
افراط در
محبت است. روش تربیتی مستبدانه، نتیجه اش
تفریط در
محبت است و روش تربیتی مقتدرانه، به
محبت متعادل منجر می شود.