رسمی شدن مالکیت زمین شهری در کشورهای در حال توسعه

این مقاله در رابطه با رسمی سازی مالکیت زمین شهری در کشورهای در حال توسعه است. پس از ارائه یک سری از تعاریف و مفاهیم کلیدی مرتبطبا غیر رسمی بودن مالکیت زمین شهری - و پیوندهای احتمالی آن با ناامنی و فقر مالکیت - اثرات اجتماعی و اقتصادی بالقوه رسمی شدن مالکیتزمین را بررسی نموده و سپس گونه شناسی برنامه های رسمی سازی تصدی را پیشنهاد می کنیم که تنوع رویکردها و شیوه ها را روشن می کند. در مرحلهبعد، مسائل روش شناختی ناشی از ارزیابی تاثیر برنامه های رسمیسازی تصدی را ارائه می کنیم و نتایج اصلی را بررسی می کنیم. در نهایت پیشنهاداتیبرای اجرا و ارزیابی سیاست های رسمی سازی تصدی ارائه می کنیم. از آنجایی که امنیت تصدی یک جزء کلیدی در طراحی و اجرای برنامه ها وپروژه های رسمی سازی تصدی است، ابزارهای ارزیابی و ارزیابی مناسب باید به منظور تعریف عملیات مرتبط توسعه داده شوند و معیار مقایسه امنیتتصدی، ترکیبی از اطلاعات کمی و کیفی جمع آوری شده در سطوح ملی، شهری و سکونتگاهی. یک شاخص امنیت تصدی باید امکان شناساییروندها و پویایی ها را در سطح شهر یا سکونتگاه در طول زمان فراهم کند و مقایسه های بین المللی را ایجاد کند. همچنین باید در نظر داشت کهدرس های آموخته شده از پروژه های آزمایشی همیشه قابل تکرار نیستند. توجه ویژه باید به افزایش مسائل و پیش نیازهای تغییر از پروژه ها به برنامههای سطح شهر یا سراسری شود.

Keywords:

زمین شهری , تصدی , کشورهای در حال توسعه