توسعه فناوری نوین الکترومغناطیسی و نقش آن در افزایش قدرت دریایی و ساحلی

با مروری بر جنگ ها در ادوار مختلف می توان گفت که ساخت فناوری های نوین یکی از ابزارهای مهم و کارا در ارزیابی تحرکات و تخمین کمیات و کیفیات قوای دشمن بوده است. پیشرفت علم و تکنولوژی و ساخت ابزارآلات و سیستم های تهاجمی و تدافعی، بسیاری از وظایف و مسئولیت هایی که توسط بشر انجام می گرفت بدست ماشین سپرده شد و کشف امواج الکترومغناطیسی دریچه ی جدیدی را برای بشر گشود و باعث تحولی اساسی در کلیه امور بشری شد. در این بین نیروی دریایی راهبردی با توجه به ماموریت ذاتی در فرامرزهای سرزمینی باید به فن آوری کارآمد پرتاب گرهای الکترو مغناطیسی مجهز، تا ضمن دست یابی به بازدارندگی در مواجهه با خطر آتش یگان های درگیر را تقویت نماید، امروزه حذف نیروی محرکه ی شیمیایی (خرج) پرتابه در سامانه شلیک باعث ایجاد ایمنی و امنیت کشتی را در صحنه نبرد افزایش می دهد که از مزایای بالقوه آن شامل کاهش زمان استفاده از پرتابه و کاهش هزینه ها ساخت نسبت به سیستم های فعلی و سهولت تعمیر و نگهداری توسط خدمه کشتی می باشد. در این پژوهش، تعداد ۳۰ نفر از متخصصین و مدرسین علوم نظامی و دانشگاهی، به عنوان جامعه نمونه انتخاب شدند، روش گردآوری داده ها کتابخانه ای و میدانی، و ابزار اندازه گیری آنها سوالات مصاحبه و پرسشنامه می باشد. نوع پژوهش کاربردی و روش آن توصیفی که با رویکرد آمیخته انجام شده است. و جهت رتبه بندی از آزمون رتبه ای فریدمن استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد که میزان % ۸۵ از جامعه نمونه معتقدند با تجهیز ناوگان نیروی دریایی با پرتابگرهای الکترومغناطیسی قدرت دریایی آن افزایش یافته و می تواند جوابگوی نیازهای عملیاتی نیروی دریایی راهبردی جمهوری اسلامی ایران باشد

Keywords:

نیروی دریایی , قدرت منطقه ای , راهبرد , محرکه شیمیایی , تسلیحات