اثربخشی آموزش هوش هیجانی بر افزایش شادکامی و کاهش اهمالکاری تحصیلی دانش آموزان پسر دارای اختلال یادگیری پایه ششم مقطع ابتدایی مدارس عشایری شهر سیرجان سال تحصیلی ۱۴۰۳-۱۴۰۲

هدف از پژوهش حاضر "اثربخشی آموزش هوش هیجانی بر افزایش شادکامی و کاهش اهمالکاری تحصیلی دانش آموزان پسر دارای اختلال یادگیری پایه ششم مقطع ابتدایی مدارس عشایری شهر سیرجان سال تحصیلی ۱۴۰۳-۱۴۰۲" بود. روش تحقیق پژوهش؛ نیمه تجربی آزمایشی به صورت طرح دوگروهی پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل بود. ابزار اندازه گیری در این پژوهش پرسشنامه شادکامی آرگایل و لو(۱۹۹۴) و پرسشنامه اهمالکاری تحصیلی سولومون و راث بلوم (۱۹۸۴) بوده. جامعه آماری کلیه دانش آموزان پسر پایه ششم ابتدایی با اختلال یادگیری مراجعه کننده به مرکز مشاوره آموزش و پرورش شهر سیرجان بودند؛ سپس از میان دانش آموزانی که نمرات بالاتری در پرسشنامه اهمالکاری تحصیلی و نمرات پایین تری در پرسشنامه شادکامی کسب کردند تعداد ۳۰ دانش آموز به روش هدفمند انتخاب و به صورت کاملا تصادفی در دو گروه آزمایش (۱۵نفر) و کنترل (۱۵نفر) جایگزین شدند. گروه آزمایش تحت آموزش هوش هیجانی قرار گرفنند ولی گروه کنترل هیچ آموزشی دریافت نکردند. در تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزارSPSS از تکنیک های آماری چون آماره های توصیفی و آزمون تحلیل کواریانس استفاده شد. یافته های پژوهش حاضر حاکی از آن است که آموزش هوش هیجانی بر افزایش شادکامی تحصیلی دانش آموزان با اختلال یادگیری تاثیر معناداری دارد. همچنین آموزش هوش هیجانی بر کاهش اهمالکاری تحصیلی دانش آموزان با اختلال یادگیری تاثیر معناداری دارد.