تاثیر آموزش مجازی بر ناهنجاری کیفوز دانش آموزان پسر مدارس متوسطه اول شهر تبریز

امروزه فضای مجازی، بخشی ازمدت زمان شبانه روز ما را به خود اختصاص داده است. استفاده مکرر و بدون استراحت و طولانی از فضای مجازی می تواند منجر به آسیب بدنی شود. هدف از انجام این تحقیق بررسی تاثیر آموزش مجازی بر ناهنجاری کیفوز دانش آموزان پسر مدارس شهر تبریز است. همچنین پژوهش از نظر هدف کاربردی و از نظر روش اجرا، توصیفی تحلیلی می باشد. جامعه آماری پژوهش کلیه دانش آموزان پسر مدارس متوسطه اول شهر تبریز هستند که تعداد آنها ۵۶۸ نفر است که از این تعداد با استفاده از جدول مورگان ۲۰۹ نفر از پایه هفتم با سن ۱۳ سال تا پایه نهم با سن ۱۵ سال به عنوان حجم نمونه انتخاب شدند.ابزار اندازه گیری پژوهش شامل پرسشنامه برای دریافت اطلاعات و آمار توصیفی و میزان استفاده از فضای مجازی در بین دانش آموزان پایه-های تحصیلی هفتم تا نهم می باشد. اندازه گیری انحنای ستون فقرات برای تشخیض بروز کیفوز استفاده شد. یافته ها: نتایج تحقیق حاضر نشان داد که میزان ناهنجاری کیفوز در پسران پایه تحصیلی هفتم و هشتم و نهم با میزان استفاده آنها از فضای مجازی رابطه وجود دارد و این ارتباط معنی دار می باشد. همچنین نتایج نشان دهنده رابطه میان استفاده از فضای مجازی بر میزان درد در سه پایه تحصیلی هفتم و هشتم و نهم می باشد با توجه به نتایج بدست آمده می بایست در مدت زمان استفاده از فضای مجازی توجه به طولانی شدن مدت زمان استفاده داشته باشیم و در زمان های نه چندادن طولانی، استراحت و تغییر وضعیت بدن و نرمش های مراقبتی را انجام دهیم.

Keywords:

آموزش مجازی , کیفوز , آسیب بدنی