از آنجایی که
تعلیم و تربیت، در
اسلام از همه چیز بالاتر است، لذا هدف تمام انبیاء و ائمه معصومین (ع)
تربیت و
تعلیم با هم است
تعلیم و
تربیت (آموزش علوم) از سیاست های بنیادین
اسلام و از اهداف زیربنایی بعثت رسول خدا (ص) است. پیامبر
اسلام (ص)
تربیت را از خود و خویشاوندانش آغاز کرد و از اولین روزهای هجرت به
تعلیم و آموزش همت گماشت(امامی،(۱۳۹۶
تعلیم و
تربیت نیاز ضروری بشر است و به گونه ای که در طول حیات خود پیوسته بدان نیازمند است و از این رو از دیرباز این امر مورد توجه مربیان بزرگ و مصلحان اجتماعی بوده است و قرآن و
تعلیم اسلامی نیز توجه خاص به مساله
تعلیم و
تربیت داشته اند و از طرفی آشنایی با اندیشه های فلسفی
تعلیم و
تربیت قدیم و معاصر و نقد آنها برای یک متفکر و مربی
تعلیم و
تربیت خصوصا مسلمانان امری ضروری است زیرا می تواند مقدمه ای برای تدوین یک نظلم
تعلیم و
تربیت بر مبنای ایدئولوژی اسلامی باشد. اهداف
تعلیم و
تربیت در
اسلام دارای مراتب مختلف شامل اهداف غایی (عبودیت، قرب و رضوان الهی و حیات طبیه) و اهداف واسطه ای (محوریت توجه به خدا، فرد، دیگران و طبیعت) هستند که در نهایت تمامی آن برای حصول به اهداف غایی تنظیم شده اند و هم چنین برخی از اهداف اخلاقی و فرهنگی در
تعلیم و
تربیت اسلام نیز ذکر شده است.
تعلیم و
تربیت یکی از مسائل مهم جوامع بشری است که همواره مورد توجه اندیشمندان و متفکران قرار گرفته است. تربیت، محور اساسی ارتقای حیاط آدمی است و در نتیجه باید مصالح تربیتی در تمام تصمیم گیری ها و برنامه ریزی های اجتماعی مورد تاکید قرار گیرد.