مقایسه کیفیت فیله و ناگت تولیدی از ماهی تیلاپیای منجمد وارداتی (Oreochromis niloticus) با فیله و ناگت تیلاپیای پرورشی در ایران

مطالعه حاضر به مقایسه کیفیت فیله و ناگت تولیدی از ماهی تیلاپیای (Oreochromis niloticus) منجمد وارداتی (FI و NI) با فیله و ناگت تولیدی از تیلاپیای پرورشی (FC و NC) در کشور می پردازد. میزان ترکیبات تقریبی، بازهای نیتروژنی فرار (TVN)، تیوباربیوتوریک اسید (TBA)، پپتیدهای محلول در تری کلرواستیک اسید (TCA)، اسیدهای چرب آزاد (FFA)، میزان آبچک فیله ها (Drip loss)، ظرفیت نگهداری آب (WHC)، حلالیت پروتئین، دی متیل آمین (DMA)، فرمالدئید (FA)، هیپوزانتین (HX)، الکتروفورز پروتئین (SDS-page)، ارزیابی رنگ، بافت و ارزیابی حسی ناگت ها مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج نشان داد میزان رطوبت FI و NI نسبت به FC و NC بیشتر و میزان پروتئین و خاکستر و میزان چربی ناگت تولیدی از آن ها کمتر بود. میزان شاخص های TBA، FA، HX و WHC در NI در مقایسه با NC بیشتر بود. میزان تفاوت DMA بین فیله ها معنی دار بوده (۰۵/۰>p) و FI حاوی مقدار بیشتری بود. محتوای TCA، NC و FI بیشتر بود. از لحاظ رنگ، میزان قرمزی (a) و زردی (b) FC و NC نسبت به وارداتی بیشتر بود. ارزیابی بافت نشان داد که میزان سختی FI نسبت به FC بیشتر بود، اما در بین ناگت های تولیدی این تفاوت معنی دار نبود (۰۵/۰<p). نیروی چسبندگی، بهم پیوستگی، حالت جویدنی، خاصیت چسبندگی و ارتجاعیFC نسبت به FI از کیفیت بهتری برخوردار بود. به طور کلی، طبق نتایج آزمون های شیمیایی و فیزیکی کیفیت FC وNC نسبت به FI و NI بهتر بود.