ارزیابی شاخص های مکان یابی تیپ ۱۱۶مکانیزه هجومی نزاجا با رویکرد پدافند غیرعامل

هدف از این پژوهش ارزیابی شاخص های مکان یابی تیپ ۱۱۶ مکاه با رویکرد پدافند غیرعامل از دیدگاه کارشناسان نظامی هست. نوع تحقیق کاربردی و روش آن توصیفی- تحلیلی است. اطلاعات و داده های مورد نیاز با استفاده از روش های اسنادی و میدانی (پرسشنامه) جمع آوری شده است. جامعه آماری مشتمل بر ۲۱ نفر از فرماندهان شاغل در تیپ ۱۱۶ مکاه است که با استفاده از تکنیک دلفی به طور تصادفی انتخاب شده اند. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار SPSS، از آزمون آماری کلموگوروف اسمیرنوف و آزمون تی تک نمونه ای و همچنین جهت اولویت بندی و ضریب اهمیت معیارها از تکنیک DEMATEL با استفاده از نرم افزار Excel استفاده شده است. یافته های تحقیق با توجه به آزمون تی تک نمونه ای نشان می دهد که تیپ ۱۱۶ مکاه وضعیت مناسبی از لحاظ ارزیابی شاخص های مکان یابی با رویکرد پدافندغیرعامل دارد. همچنین از بین ارزیابی شاخص های مکان یابی تیپ ۱۱۶ مکاه با رویکرد پدافند غیرعامل از دیدگاه کارشناسان نظامی شاخص دسترسی، با مقدار ۷۹۵/۱۵ بیشترین تعامل و شاخص اجتماعی- اقتصادی با مقدار ۳۹۳/۱۴ کمترین تعامل، شاخص طبیعی- جغرافیایی- زیست محیطی با مقدار ۰۲۴/۰- موثرترین عامل و شاخص دسترسی با مقدار ۴۵۹/۰ تاثیرپذیرترین عامل هستند.

ارزیابی شاخص های مکان یابی تیپ ۱۱۶مکانیزه هجومی نزاجا با رویکرد پدافند غیرعامل Keywords:

مکان یابی , آمایش سرزمینی , تیپ ۱۱۶ مکانیزه هجومی