بررسی تطبیقی آیات امر به معروف و نهی از منکر در قرآن کریم و تفاسیر عصری فریقین

از آن جا که شناخت قرآن این کتاب سراسر معجزه، نزد مسلمانان اهمیت بی نظیری دارد، لذا توجه تام به دو فریضه امر به معروف و نهی از منکر، یکی از راههای آگاهی از حقیقت این کلام آسمانی می باشد. چون این دو فریضه زیر بنای عرصه های اعتقادی ،اجتماعی،فرهنگی حتی اقتصادی وسیاسی می شود. واز طرفی انسان غافل است و به دلیل عارض شدن نسیان بسیاری از مواردی که برای او مفیداست ، فراموش می کند؛ بنابراین امر به معروف و نهی از منکر جزء ضروریاتی است که در جهت نیل به کمال برای هر انسانی ضرورت پیدا می کند و به این سبب در آیات و اخبار، مذمت بسیار بر ترک امر به معروف و نهی از منکر شده است. ارائه مطالب قرآن مطابق با نیاز عصری با شیوهای نو و پاسخ به شبهات مطرح، از مهمترین امتیازات تفسیر عصری است.در اینجا مشخص می شود که مفسرین عصری شیعه و سنی، به این دو فریضه که ازنیاز های جدی عصر حاضراست توجه شایانی نموده و آن را واجب کفایی دانسته و ازاهم واجبات به شمار می آورند. و اشتراکات بسیاری در آیات کلیدی امر به معروف و نهی از منکر در تفاسیر عصری فریقین وجود دارد.

Keywords:

قرآن کریم , امر به معروف , نهی از منکر , تفسیر عصری.