مروری بر اثرات دارویی گیاه زنجبیل بر بیماری های کبدی

زنجبیل گیاهی دارویی بومی نواحی گرمسیری بخصوص چین و هند است و از زمانهای بسیار دور در آسیا و از قرون وسطی در اروپا مورد استفاده بوده است . زنجبیل zبه عنوان داروی با طبع گرم در درمان بسیاری از اختلالات از جمله تهوع،فشار خون پایین ، سنگ مثانه ، کنترل درد، قاعدگی دردناک زنان، بیماری های باکتریایی و قارچی موثر است . ترکیبات مهم زنجبیل از جمله جینجرول، زینجیبرن، زینجرون، شوگائولها و پارادول با اثرات ضدالتهابی ، آنتی اکسیدانی ، ضدرگزایی ، شبه انسولینی ، تحریک فعالیت سلولهای بتای پانکراس و مهار تجمع پلاکتی ، نقش مهمی در پیشگیری و درمان بسیاری از اختلالات و بیماری ها از جمله دیابت ، تهوع و استفراغ بارداری ، آرتریت روماتوئید، سرطان، آسم و برونشیت دارند. عصاره زنجبیل با کاهش میزان گونه های فعال اکسیژن (ROS) سبب کاهش اثرات منفی رادیکالهای آزاد بر آسیب سلولهای کبدی می شود. از سوی دیگر مشخص شده استفاده از پودر زنجبیل به دلیل داشتن ترکیبات فلاونوئیدی منجر به افزایش فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدانی ازجمله گلوتاتیون اس- ترانسفرازها در کبد، ریه و روده می شود. زنجبیل منجر به کاهش تنظیم مولکولهای ضد آپوپتوز مانندBCL۲ در سلولهای سرطانی کبد می شود. تحقیق مروری حاضر با هدف بررسی اثرات گیاه زنجبیل بر بیماری های کبدی با گردآوری ۳۰ منبع معتبر داخلی و خارجی با استفاده از پایگاههای مرکز اطلاعات علمی جهاد دانشگاهی SID، موسسه استنادی و پایش علم و فناوری جهان اسلامPubMed Scopus Irandoc (ISC انجام شد. نتایج نشان داد که زنجبیل و ترکیبات آن نقش حفاظتی و درمانی قابل توجهی بر روی اکثر آسیب های کبدی دارند.

Keywords:

زنجبیل , جینجرول , آسیب کبدی , سرطان کبد , آنزیم های کبدی .