اثر آموزش خود مراقبتی بر میزان اضطراب و افسردگی در بیماران قلبی عروقی

مقدمه : مراقبت و آموزش در مدت بستری، بایستی بر اساس نیازهای آموزشی بیمار جهت چگونگی مراقبت ازخود باشد و راهبردهای متمرکز بر نیازهای آموزشی تعیین شده توسط خود بیماران از راهبردهای متمرکز برنیازهای آموزشی تعیین شده توسط دیگران موفقیت آمیزتر است. یکی از روش های موثر برای کاهش اضطراب وافسردگی به خصوص در بیماری های عروق کرونر، آگاه کردن بیمار در مورد راهکارهای مقابله با بیماری اوست.در این پژوهش، تاثیر آموزش خود مراقبتی بر افسردگی و اضطراب بیماران دچار نارسایی قلبی بستری در مراکزآموزشی درمانی ارومیه بررسی گردید.مواد و روش کار : در این مطالعه نیمه تجربی که بیماران بخش قلب و سی سی یو بیمارستان سیدالشهدایارومیه در سال ۱۴۰۰ ، نسبت به تهیه فهرست کلیه بیمارانی که با تشخیص نارسایی قلبی مراجعه نموده بودنداقدام شد. و بعد از تخصیص تصادفی بیماران در دو گروه کنترل و مداخله مداخله انجام شد. اطلاعات جمع آوریشده در انتها به وسیله نرم افزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت .یافته ها : در این مطالعه میانگین نمره اضطراب بعد از مداخله بین گروه کنترل و مداخله یکسان نبوده و از نظرآماری معنی دار می باشد ( ۰۰۱ / ۰ = P). و میانگین نمره افسردگی بعد از مداخله بین گروه کنترل و مداخله یکساننبوده و از نظر آماری معنی دار می باشد ( ۰۰۱ / ۰ = P ). نتیجه گیری: نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل یافته های پژوهش نشان داد که بین میانگین اضطراب و افسردگیدر گروه کنترل و مداخله اختلاف آماری معنادار وجود دارد؛ به طوری که میانگین اضطراب و افسردگی بعد ازمداخله در گروه مداخله در مقایسه با گروه کنترل ارتقاء داشته است؛ به نظر می رسد که آموزش خودمراقبتی بهزبان ساده از طریق کتابچه آموزش و روش آموزشی چهره به چهره، حمایت اجتماعی از بیماران و کمک گرفتن ازخانواده بیماران می تواند در کنترل پیامدهای روانی متعاقب نارسایی قلبی کمک کننده باشد.

اثر آموزش خود مراقبتی بر میزان اضطراب و افسردگی در بیماران قلبی عروقی Keywords:

بیماران دچار نارسایی قلبی , آموزش , خودمراقبتی , افسردگی , اضطراب