رابطه بین خودمتمایز سازی و انعطاف پذیری روانشناختی با رضایت زناشویی در بین دانشجویان متاهل

هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه بین خودمتمایزسازی و انعطاف پذیری روان شناختی با رضایت زناشویی در بین دانشجوان متاهل بود. روش پژوهش حاضر از نوع همبستگی و جامعه آماری این پژوهش عبارت از کلیه دانشجویان متاهل شهر شبستر دانشگاه پیام نور در سال ۱۴۰۲ بودند که با روش نمونه گیری خوش های از چهار گروه رشته انتخاب شدند. این چهار گروه رشته (گروه علوم انسانی، گروه علوم پایه، گروه فنی و مهندسی و گروه کشاورزی و منابع طبیعی) بودند. حجم نمونه در این پژوهش با توجه به نوع تحقیق ۲۴۸ نفر انتخاب شد که ۷۰ درصد دانشجوی زن (۱۷۳ نفر) و ۳۰ درصد دانشجوی مرد (۷۵ نفر) بودند. ۴ پرسش نامه به دلیل پاسخ گویی ناقص یا سفید تحویل دادن حذف شد و در نهایت تعداد ۲۴۴ پرسش نامه وارد تحلیل شد. ابزارهای پژوهش عبارت بودند از پرسش نامه رضایت زناشویی اولسون (۱۹۹۸) و پرسش نامه تجدید نظر شده خودمتمایز سازی اسکرون و اسمیت (۲۰۰۳) و پرسش نامه انعطاف پذیری روان شناختی دنیس و وندروال (۲۰۱۰). بعد از تکمیل پرسش نامه ها داده های جمع آوری شده آماده تحلیل شد. برای تحلیل داده ها در بخش آمار توصیفی از فراوانی، درصد، میانگین و انحراف استاندارد. و در بخش آمار استنباطی برای آزمون فرضیه ها از ضریب همبستگی پیرسون و از نرم افزا ر SPSS-۲۶ استفاده گردید. یافته های پژوهش در فرضیه اول نشان داد که خودمتمایزسازی با رضایت زناشوی تاثیر معناداری داشت (۰۱ / ۰ > p). همچنین یافته پژوهش در فرضیه دوم پژوهش نشان داد که انعطاف پذیری روان شناختی با رضایت زناشویی تاثیر معناداری داشت (۰۵ / ۰ > p). نتایج پژوهش نشانگر اهمیت ویژگی های خودمتمایزسازی و انعطاف پذیری روان شناختی در رضایت زناشویی در بین همسران میباشد. بنابراین می توان نتیجه گرفت وجود این ویژگیها در زوجین به عنوان مولفه ها و جنبه های مهم علم روانشناسی در افزایش رضایت زناشویی حائز اهمیت میباشد.

Keywords:

خودمتمایز ساز ی , انعطاف پذیری روانشناختی , رضایت زناشویی