رابطه ی ساختاری اختلال بدریخت انگاری بدن با ارضای نیازهای بنیادین روا نشناختی: نقش میانجی ذهن آگاهی

هدف از این پژوهش؛ تعیین رابطهی ساختاری اختلال بدریخت انگاری بدن و ارضای نیازهای بنیادین روا نشناختی با در نظر گرفتن نقش میانجی ذهن آگاهی بود. این پژوهش از لحاظ اجرا، جزء تحقیقات توصیفی از نوع همبستگی و همچنین؛ از لحاظ هدف، جزء تحقیقات کاربردی به شمار میرفت. کلیه دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد شهر قدس که در ترم تحصیلی ۱۴۰۲ - ۱۴۰۱ در این دانشگاه مشغول به تحصیل بودند، جامعه آماری این مطالعه را تشکیل میدادند. با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس، ۴۰۰ نفر از این دانشجویان انتخاب شدند و به فرم آنلاین پرسشنامه های فراشناختی بدشکلی بدن ربیعی و همکاران (۱۳۹۰)، نیازهای بنیادین روانشناختی لاگاردیا و همکاران (۲۰۰۰) و ذهن آگاهی براون و رایان (۲۰۰۷) پاسخ دادند. برای بررسی همبستگی بین متغیرهای پژوهش از ضریب همبستگی پیرسون بهره گرفته شد و بررسی مدل مفهومی با استفاده از مدلیابی معادلات ساختاری انجام شد. نتایج نشان داد که نیازهای بنیادین روا نشناختی به صورت مستقیم (P<۰/۰۱) و غیرمستقیم از طریق ذهن آگاهی (P<۰/۰۵) بر اختلال بدریخت انگاری بدن تاثیر معنی داری دارند. به طور کلی نتایج بیانگر آن بود که مدل ارائه شده پژوهش با مدل تجربی داده ها برازش کافی دارد. بر اساس یافته ها میتوان نتیجه گرفت که نیازهای بنیادین روا نشناختی با تاثیرگذاری بر میزان ذهن آگاهی می توانند اختلال بدریخت انگاری بدن را در دانشجویان پیش بینی کنند. توصیه میشود که دانشگاه ها، محیط های آموزشی را به گونه ای طراحی کنند که بتواند پاسخگوی نیازهای بنیادین روانشناختی دانشجویان باشد، زیرا این مهم می تواند از طریق ارتقاء سطح ذهن آگاهی دانشجویان، منجر به کاستن از مشکلات بدریخت انگاری آ نها شود.

Keywords:

اختلال بدریخت انگاری بدن , ارضای نیازهای بنیادین روا نشناختی , ذهن آگاهی