بررسی ارتباط بین خودکارآمدی مدیریت بیماری قلبی با خودمهارگری در بیماران قلبی شهر اصفهان

مطالعه حاضر با هدف بررسی ارتباط بین خودکارآمدی مدیریت بیماری قلبی با خودمهارگری در بیماران قلبی شهر اصفهان انجام شده است. نوع تحقیق توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعهی آماری این تحقیق کلیه ی بیماران قلبی شهر اصفهان در سال ۱۴۰۲ در نظر گرفته شد. به منظور انتخاب حجم نمونه ابتدا ۲۰۰ نفر برآورد شد که جهت احتیاط بیشتر و پیشگیری از ریزش نمونه ها ۳۰۰ نفر با در نظر گیری ملاکهای ورود و خروج ، به روش نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند. (سعدی پور، ۱۳۹۵) جهت گردآوری اطلاعات از پرسشنامه های خودکارآمدی مدیریت بیماری قلبی استکا و همکاران (۲۰۱۵) و پرسشنامه ی خود مهارگری تانجنی و همکاران (۲۰۰۴) استفاده گردید. اطلاعات حاصله از پژوهش در دوسطح توصیفی و استنباطی مورد تجزیه تحلیل قرار گرفت. به جهت آزمون فرضیه های پژوهش از SPSS۲۷ کمک گرفته شد . نهایتا یافته های حاصل نشان میدهد که بین خودکارآمدی مدیریت بیماری قلبی با خودمهارگری رابطه مثبت معنادار وجود دارد. ( p<۰.۰۱ )

Keywords:

خودکارآمدی مدیریت بیماری قلبی , خودمهارگری , بیماران قلبی