مدلیابی روابط ساختاری رضایت جنسی زنان متاهل بر اساس نگرش به عشق، هیجان طلبی جنسی و الگوهای ارتباطی با نقش میانجی انعطاف پذیری شناختی

پژوهش حاضر باهدف مدلی ابی موضوع پژوهش انجامگرفته و نوع توصیفی از نوع مدل معادلات ساختاری دارد. جامعه آماری پژوهش را زنان متاهل شهر اصفهان در بهار و تابستان ۱۴۰۲ که حداقل سه سال از ازدواجشان گذشته و در حال حاضر با همسر خود زندگی میکنند تشکیل شده که از بین آنها ۲۰۴ نفر طبق نظر کلاین (۲۰۱۰) بر اساس ملاکهای ورود به مطالعه، به شیوه نمونه گیری دردسترس انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها شامل پرسشنامه های رضایت جنسی لارسون (۱۹۹۸)، فرم کوتاه مقیاس نگرش های عشق هندریک و هندریک (۱۹۹۷)، پرسشنامه الگوی ارتباطی زوجین کریستنسن و سولاوای (۱۹۹۰)، هیجان طلبی جنسی زنان عقیلی و یزدانی (۱۴۰۱) و پرسشنامه انعطاف پذیری شناختی دنیس و وندروال (۲۰۱۰) بود. به منظور آزمون فرضیه های پژوهش از روش آماری ضرایب همبستگی و تحلیل مسیر در نرم افزارهای SPSS-۲۶ و AMOS نسخه ۲۲ استفاده شد. انعطاف پذیری شناختی میتواند نقش میانجیگری را در رابطه بین نگرش به عشق و هیجان طلبی جنسی با رضایت جنسی زنان متاهل شهر اصفهان ایفا نماید (p<۰/۰۵) بدین صورت که با افزایش نگرش به عشق و هیجان طلبی جنسی رضایت جنسی زنان متاهل افزایش پیدا کرد. در حالیکه نقش میانجیگری آن در رابطه ب ین الگوهای ارتباطی با رضایت جنسی تایید نشد (p>۰/۰۵). بنابراین میتوان نتیجه گرفت که انعطاف پذیری شناختی در تداخل با نگرش به عشق و هیجان طلبی جنسی، نقش اساسی به عنوان یک متغیر واسطه ای در تعیین رضایت جنسی زنان متاهل شهر اصفهان دارد.

Keywords:

رضایت جنسی , نگرش به عشق , هیجان طلبی جنسی , الگوهای ارتباطی , انعطاف پذیر ی شناختی