مقایسه اثربخشی برنامه توا نبخشی شناختی تکلیف مدار و رایانه محور بر انعطاف پذیری شناختی و توجه در کودکان دارای اختلال صرع

مسائل شناختی مهمی در بیماران مبتلا به صرع وجود دارد که می توان به اختلال در ا نعطاف پذیری شناختی و توجه اشاره کرد. پژوهش حاضر با هدف مقایسه اثربخشی برنامه توان بخشی شناختی تکلیف مدار و رایانه محور بر انعطاف پذیری شناختی و توجه در کودکان دارای اختلال صرع انجام شد. پژوهش حاضر از نوع کاربردی و نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون- پس آزمون با گروه گواه و مرحله پیگیری بود، که در آن از دو گروه آزمایش و یک گروه گواه استفاده شد. جامعه آماری پژوهش حاضر، شامل کلیه کودکان مصروع ۵ تا ۱۱ ساله بیمارستان گلستان شهر اهواز در سال ۱۴۰۲ و به تعداد ۱۳۵ نفر بودند. نمونه پژوهش ۶۰ نفر (۲۰ نفر هر گروه) بود که به روش نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه گمارده شدند. برای ارزیابی آزمودنی ها از آزمون استروپ (۱۹۳۵) ا ستفاده شد. ههر کدام از روش های مداخله (توان بخشی شناختی تکلیف مدار و رایانه محور) ۱۲ جلسه بود و هر گروه به مدت ۴۵ دقیقه به صورت گروهی مداخله دریافت نمودند و گروه کنترل، مداخله ای دریافت نکرد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر و آزمون تعقیبی بن فزونی استفاده شد. نتایج نشان داد که برنامه توان بخشی شناختی تکلیف مدار و رایانه محور بر انعطاف پذیری شناختی و توجه در کودکان دارای اختلال صرع اثربخش است و بین دو روش توان بخشی شناختی تکلیف مدار و رایانه محور تفاوت معنی داری وجود ندارد. برنامه توان بخشی شناختی تکلیف مدار و رایانه محور یکی از روش های موثر بر کارکردهای اجرایی هستند که باعث بهبود انعطاف پذیری شناختی و توجه کودکان مبتلا به صرع می شود در نتیجه می توان به عنوان روشی جایگزین یا مکمل برای مداخلات معمول در این کودکان استفاده کرد.

Keywords:

توان بخشی شناختی تکلیف مدار , توان بخشی شناختی رایانه محور , انعطاف پذیری شناختی , توجه , کودکان مصروع