مزاج شناسی و تاثیر آن بر مدیریت و رهبری

در این پژوهش ، به تاثیر مزاج شناسی در انتخاب مدیران و رهبران پرداخته شده است . روش پژوهش ، روش توصیفی و تحلیلی بوده است . بین مزاج شناسی و رهبری و مدیریت ارتباطی مستقیم وجود دارد. از آنجا که مدیریت و رهبری هنر تاثیر گذاشتن بر افراد است پس مدیر و رهبر باید از ویژگی های ذاتی لازم برای این امر برخوردار باشد. هر کدام از مزاج های مرکب چهار گانه (دموی ، صفراوی ، بلغمی و سوداوی ) ویژگی های خاصی دارند. مثلا افراد دموی مزاج ، شجاع و انعطاف پذیر میباشند و افراد سوداوی مزاج افرادی مضطرب و بدبین نسبت به موضوعات مختلف میباشند. بر اساس یافته های پژوهش بهترین مزاج برای انتخاب مدیر و رهبر مزاج دموی میباشد. چون ویژگی های این افراد بیشترین شباهت را به ویژگی مدیران و رهبران دارد و در بین سطوح مدیریت برای مدیران عملیاتی مزاج دموی و مدیران عالی و میانی علاوه بر مزاج دموی ، مزاج صفراوی نیز مناسب میباشد. از طرفی رهبران نیز باید با علم مزاج شناسی اشنا باشند تا بتوانند از توانایی های زیر دستان خود به نحو مطلوب و صحیح استفاده کنند . پس شناخت مزاج شناسی هم در انتخاب مدیران و رهبران امری لازم و ضروری میباشد و هم اینکه یک مدیر و رهبر باید با علم مزاج شناسی اشنایی نسبی داشته باشد.

Keywords:

مدیریت , رهبری , مزاج