از پیامدهای ناگوار جنگ، خشونت، بیرحمی، قساوت، ویرانی و نفی
حرمت و حیثیت انسانها است. اگر چه بشر نتوانست این بلیه ی خانمانسوز را ریشه کن نماید، اما دیری نپائید که جامعه جهانی بر آن شد تا با ایجاد قواعد و مقرراتی بتواند دامنه ویرانگری آن را محدود ساخته و از وقوع حوادث دردناک ضدبشری و جنایت جنگی پیشگیری نماید. از جمله این قواعد و مقررات، ممنوعیت رفتارها و کنشهایی مباین و مغایر با منزلت و
حرمت افراد در
جنگ است که در کنوانسیونهای ژنو به آن اشاره شده است. پژوهش حاضر، به شیوه توصیفی- تحلیلی، با هدف تببین کنشهای مباین با منزلت و
حرمت افراد در
جنگ از دیدگاه کنوانسیونهای ژنو، به این پرسش اصلی پاسخ خواهد داد که از منظر کنوانسیونهای ژنو کنشهای مباین با منزلت و
حرمت افراد در درگیریهای مسلحانه شامل چه مواردی می شود؟ نتیجه این تحقیق دلالت بر آن دارد که برخی اعمال در
جنگ با اصل
حرمت و حیثیت، شرافت و عزت انسانی مغایرت دارند که از آن جمله می توان به گرسنگی دادن، اقدام تلافی جویانه، امان ندان، غدر، اعتنا نکردن به حقوق و شرافت زنان، نادیده گرفتن به حقوق کودکان اشاره کرد. این اعمال و رفتارها با
حرمت و کرامت انسانی در تضاد هستند و کنوانسیونهای ژنو که ناظر بر حمایت از افراد در درگیریهای مسلحانه میباشد، بر طرد این رفتارها توسط دولتها تاکید دارند.