اثر اسید جیبرلیک بر شاخص های جوانه زنی در پنج رقم گندم تحت تنش شوری

جوانه زنی یکی از مراحل مهم و حساس زندگی گیاهان نسبت به تنش شوری است و اسید جیبرلیک از هورمون های موثر در جوانه زنی بذرها می باشد. بدین منظور پژوهشی جهت بررسی پرایمینگ اسید جیبرلیک در سه تکرار تحت شرایط شوری بر روی بذر پنج رقم گندم اجرا شد. تیمارهای پژوهش شامل: پنج رقم گندم (شهریار، الوند، پیشگام، زارع، البرز)، سه سطح تنش شوری (۵۰، ۱۰۰ میلی مولار و شاهد (بدون تنش)) و دو سطح اسید جیبرلیک (مصرف ۵۰ میلی گرم بر لیتر و شاهد (عدم مصرف)) بود. نتایج حاصل از مطالعه حاضر بیانگر آن است که در بین ارقام گندم، اختلاف معنی داری مشاهده نشد و کاربرد اسیدجیبرلیک موجب کاهش اثرات منفی حاصل از تنش شوری در هر پنج رقم گندم شد و بیشترین درصد جوانه زنی ۶۶/۹۸ درصد مربوط به اثرات متقابل اسید جیبرلیک+ بدون تنش شوری و بیشترین مقدار فعالیت آنزیم آسکوربات پراکسیداز (µmol H۲O۲ min-۱.mg-۱ protein) ۹۱/۰ در شرایط تنش شوری ۱۵۰ میلی مولار و تیمار شاهد (بدون پرایم) مشاهده شد.

Keywords:

آنزیم آسکوربات پراکسیداز , درصد جوانه زنی , سدیم کلرید , شاخص بنیه بذر