اثر پرایمینگ کیتوزان بر شاخص های جوانه زنی و آسکوربات پراکسیداز بذر مرزه (Satureja hortensis L.) تحت تنش خشکی

استفاده از پرایمینگ یک روش مفید برای افزایش سرعت و یکنواختی جوانه زنی گیاهان خصوصا در شرایط تنش های محیطی است. بدین منظور اثر پرایمینگ کیتوزان در شرایط تنش خشکی، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی، در سه تکرار بر روی مرزه (Satureja hortensis L.) اجرا شد. تیمارها شامل سه سطح پرایمینگ (کیتوزان، آب مقطر و شاهد (بدون پرایم)) و چهار سطح تنش خشکی (۳-، ۶-، ۹- بار و شاهد (بدون تنش)) بودند. صفاتی نظیر: طول ریشه چه، طول ساقه چه، درصد جوانه زنی، شاخص بنیه بذر و آنزیم آسکوربات پراکسیداز اندازه گیری شد. نتایج حاصل از این پژوهش بیانگر آن است که تنش خشکی موجب کاهش ویژگی-های جوانه زنی و افزایش آسکوربات پراکسیداز در این پژوهش شد و پرایمینگ کیتوزان و آب مقطر اثرات منفی ناشی از تنش خشکی را کاهش داد. بیشترین مقدار آسکوربات پراکسیداز مربوط به اثرات متقابل تیمار بدون پرایم (شاهد)+ ۹- بار تنش خشکی به مقدار ((µmol H۲O۲ min-۱.mg-۱ protein) ۸۷/۰) بود.

Keywords:

آسکوربات پراکسیداز , پلی اتیلن گلیکول , کیتوزان , هیدروپرایمینگ