بررسی پرورش گیاه دارویی سرخارگل (Echinacea purpurea L.) تحت تاثیر کاربرد ترکیبی کود های زیستی و آلی

استفاده از کودهای ارگانیک به دلیل اهمیت و خاصیت های فراوان آن ها برای گیاهان و همچنین کاهش اثرات زیست محیطی ناشی از استفاده از کودهای شیمیایی می تواند جایگزین مناسبی برای کودهای شیمیایی باشد. در این راستا پژوهشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کامل تصادفی در سه تکرار با استفاده از نهاده های ارگانیک بر روی گیاه دارویی سرخارگل (Echinacea purpurea L.) اجرا شد. تیمارهای این پژوهش شامل سه سطح بیوچار (عدم مصرف (شاهد)، ۱۰ درصد و ۲۰ درصد وزنی/وزنی)، فاکتور دوم میکوریزا در دو سطح (عدم تلقیح (شاهد)، تلقیح ۶۰ کیلوگرم در هکتار و همچنین کود ماهی در دو سطح عدم مصرف (شاهد) و ۵۰۰ کیلوگرم در هکتار بود. نتایج حاصل از این آزمایش بیانگر آن است که کاربرد بیوچار موجب موجب افزایش صفات مورد مطالعه در این پژوهش شد و با افزایش مقدار بیوچار (۲۰ درصد وزنی/وزنی)، صفات رشدی گیاه سرخارگل افزایش یافت. همچنین استفاده از قارچ میکوریزا و کود ماهی، افزایش عملکرد گیاه را نسبت به شاهد (عدم مصرف) به همراه داشت و کاربرد توام بیوچار، میکوریزا و کود ماهی نسبت به کاربرد هریک از این تیمارها، اثر مطلوب تری در افزایش صفات بررسی شده داشت. نتایج حاکی از آن است که بیشترین مقدار وزن خشک کل بوته مربوط به اثرات متقابل بیوچار ۲۰ درصد وزنی× کود ماهی× میکوریزا به ترتیب با مقادیر ۰۲/۵۶۱ گرم بر متر مربع و۳۲/۵۵۷ گرم بر متر مربع بود.

Keywords:

گیاه دارویی , سرخارگل , میکوریزا , کود ماهی , بیوچار , کودهای آلی و زیستی