بررسی صفات مورفولوژیک و رنگیزه های فتوسنتزی آفتابگردان در شرایط مقادیر مختلف نیتروژن و الگوهای کشت

به منظور بررسی تاثیر آرایش کشت و سطوح مختلف نیتروژن روی خصوصیات مورفولوژیک و رنگیزههای فتوسنتزی به صورت کرت خرد شده در قالب بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در سال ۱۴۰۰ انجام شد. الگوهای مختلف فضایی کشت در پنج سطح (کشت مربعی، کشت مستطیلی معمولی، کشت مستطیلی پهن، کشت مثلث متساوی الاضلاع و کشت درهم) به عنوان کرت های اصلی و کاربرد سطوح مختلف نیتروژن به صورت کود شیمیایی اوره در سه سطح (کاربرد ۱۰۰ ،۷۵ و ۵۰ درصدی نیاز کودی گیاه) در کرت های فرعی در نظر گرفته شد. نتایج نشان داد که بیشترین عرض برگ (۳/۴۰ سانتی متر)، شاخص سطح برگ (۶۴/۴)، تعداد برگ (۲/۲۹ عدد)، قطر ساقه (۹۵/۳ سانتی متر) و ارتفاع گیاه (۳/۱۷۷ سانتی متر) از تیمار آرایش کشت مثلثی بدست آمد. همچنین، آرایش کشت مثلثی و سپس آرایش کشت مربعی نسبت به بقیه آرایش های کشت، بالاترین میزان کلروفیل ها و کاروتنوئید را داشتند و کمترین آنها در آرایش کشت مستطیلی پهن مشاهده شد. با توجه به نتایج این پژوهش، کشت مثلثی بعنوان الگوی مناسب برای کشت آفتابگردان توصیه میشود

Keywords:

اوره , کشت مثلثی , کشت مستطیلی.