تغییر آب و هوا و تغییر کاربری زمین و پراکندگی زیستگاه محرک های اصلی تغییر
تنوع زیستی هستند. برهمکنش های بین این محرک ها پیچیده بوده و در حال حاضر به خوبی شناخته نشده است. تغییر در کاربری اراضی محلی و پوشش زمین، معرفی یا جابجایی
گونه ها، تاثیرات ناشی از سموم و کودهای شیمیایی، برداشت و بهره برداری بی رویه، آلودگی آب و هوا و در نهایت
تغییر اقلیم از دلایل مهم تغییر در اکوسیستم های رایج زمین می باشد.
تغییر اقلیم در چند دهه اخیر موجب بروز تاثیراتی عمیق بر روی
تنوع زیستی شده است. تغییرات مشاهده شده در اقلیم نظیر افزایش تراکم دی اکسید کربن در اتمسفر ، افزایش دمای زمین و اقیانوس ها، تغییر در میزان تبخیر و افزایش سطح دریاها و به ویژه دماهای محلی گرم تر و بالاتر منجر به تغییر در زمان تولید مثل
گونه های گیاهی و جانوری و یا زمان مهاجرت
گونه های جانوری، طول دوره رشد، پراکنش، اندازه جمعیت و فراوانی آفات و بیماریها شده است. انتشار گازهای گلخانه ای حاصل از فعالیتهای انسانی موجب تغییر در ترکیب جو شده و با افزایش این گازها زمین نیز گرمتر می شود. ادامه این تغییرات و با ترکیب با تغییرات ناشی از تغییر کاربردی اراضی، گسترش
گونه های غیر بومی / مهاجم احتمال می رود توان
گونه ها در مهاجرت و توانایی آنها برای ادامه بقا در زیستگاه های پراکنده و محدود را کاهش دهد. افزایش دما، تغییر در الگوهای بارش برف و باران، وقایع اقلیمی شدید، نظیر طوفانهای باران زای سنگین و دماهای بالای ثبت شده دیگر جنبه هایی هستند که جامعه و زیست بوم ها را تحت تاثیر قرار می دهند. در اثر نابودی زیستگاه ها
تنوع زیستی از بین خواهد رفت به خصوص در این میان پستانداران، پرندگان، گیاهان دارویی و
گونه های با پراکنش محدود احتمال
انقراض بالاتری دارند. تغییر در فعالیتها و برنامه های سنتی جوامع، از بین رفتن مناطق یا سایت های دارای ارزش های فرهنگی در اثر افزایش سطح آب دریاها، تاثیرات ناشی از افزایش آفات و بیماریها، از بین رفتن مناطق ماهی گیری و فرصت های گردشگری، تغییر در تولید غذا و تامین آب از دیگر تاثیرات منفی
تغییر اقلیم بر روی جوامع محلی و سنتی وابسته به
تنوع زیستی می باشد. این زیست بوم ها مدتها است که تحت فشار ناشی از فعالیت های جاری انسانی و تاثیرات منفی
تغییر اقلیم هستند. متاسفانه تاثیرات انسان بر روی
تنوع زیستی بی سابقه است و منجر به نابودی
تنوع زیستی در سطوح چشمگیری شده است. شدت و میزان
انقراض گونه های حاضربه دلیل فعالیت های انسانی بسیار بیشتر از میزان آن در گذشته است و این در حالی است که معیشت بسیاری از مردم بومی و محلی بطور مستقیم وابسته به منابع متنوع حاصل از زیست بوم ها و
تنوع زیستی برای بسیاری از فراورده ها و خدمات (غذا ، دارو، تالابها و مراتع) می باشند.