اثربخشی آموزش مهارت حل مسئله در کاهش رفتارهای خودزنی و افکار خودکشی در مادران افسرده دارای فرزند معتاد

زمینه و هدف: هدف از این پژوهش تاثیر آموزش مهارت حل مسئله در کاهش رفتارهای خودزنی و افکار خودکشی در مادران افسرده دارای فرزند معتاد بود، روش بررسی: روش پژوهش شبه آزمایشی از نوع پیش آزمون- پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری پژوهش، شامل تمامی مادران افسرده دارای فرزند معتاد کمپ مسیر سبز شهر سبزوار در سال ۱۳۹۹ بودند، با استفاده از روش نمونه گیری هدفمند با جایگزینی تصادفی ۴۰ نفر از مادران افسرده دارای فرزند معتاد (۲۰ نفر گروه آزمایش و ۲۰ نفر گروه کنترل ) به عنوان نمونه پژوهش انتخاب شدند. جهت جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه های افسردگی بک، افکار خودکشی بک و پرسشنامه آسیب به خود (SHI، ۱۹۹۸) استفاده شده است، داده ها با استفاده از آزمون های آماری توصیفی (میانگین، انحراف معیار و غیره) و تحلیل کوواریانس چند متغیره تحلیل شدند. یافته: نتایج نشان داد آموزش مهارت حل مسئله موجب کاهش رفتارهای خودزنی و افکار خودکشی و مولفه های، تمایل به مرگ، آمادگی برای خودکشی و بازدارنده هایی برای خودکشی، شده است اما بر روی تمایل به خودکشی واقعی تاثیری نداشته است. آموزش مهارت حل مسئله می تواند در کاهش رفتارهای خودزنی و افکار خودکشی مادران افسرده دارای فرزند معتاد موثر باشد. نتیجه گیری: بنابراین با توجه به نتایج به دست آمده از پژوهش، پیشنهاد می گردد آموزش مهارت های حل مسئله به صورت منظم در راس برنامه های کاهش آسیب و سایر برنامه های آموزشی خانواده های دارای فرزند معتاد مورد توجه مسئولین کمپ های ترک اعتیاد قرار گیرد.

Keywords:

مهارت حل مسئله , رفتارهای خودزنی , افکار خودکشی , مادران افسرده