اصول بی زمان قدسی دراینه شهراسلامی

تمام بینش های توحیدی به ویژه دین اسلام شهر را به گونه ای نمادین محل و عامل ارتباط بشر با جهان و خالقش می دانستند این جهان هستی و تصویر آن درشهر اسلامی که به جهت حرمت وتقدسش بیت الاسلام نام گرفته است براساس پیوند و وحدت زندگی مادی و معنوی شکل و قوام یافته است درچنین تصویری امور دنیوی نیز سمت و سویی الهی و عبادی توحید وذکر به خود گرفته و صفات کمال از آسمان مفاهیم معنا برزمین مصادیق صورت نازل گشته و اشکال گوناگون هستی ازطریق حقیقت متعالی نهفته درخودشان معنا می شود درحقیقت شهراسلامی با استفاده ازمعانی بی شکل نمادین معماری امکان آن را یافته تا تصوری ازجهان اکبر را دراین بناهای کوچک به ظهور برساند این اشکال نمادین موجب نفوذ وحدت درجهان فرم ها ودرنتیجه افزودن کیفیت قدسی شهرهایی گردیده که درآن اشکال زمینی برحقایقی ورای این جهان اشارت می کند. ایننوشتار برآن است که تجلی و بروز دو معنا و محتوای ریشه ای دین قدسی اسلام یعنی توحید و ذکر را با استفاده ازروش تحقیق کیفی و تاریخ یدرصورت و کالبدبخشی ازمهمترین فضاهای شهر اسلامی بازارمسجد و ... جستجو و به ردیابی مفاهیم نهفته درورای مصادیق آن بپردازد.

Keywords:

شهراسلامی , وحدت , ذکر , قدسی , کالبد ومحتوا