قطع نامه اتحاد برای صلح و اعتبار کنونی آن

از جمله تعدیل هایی که در رابطه با حق وتوی اعضای دائم شورای امنیت رخ داده است، صدور قطعنامه های اتحاد برای صلح می باشد. مطابق اینقطع نامه که صادره از مجمع عمومی است، هرگاه شورای امنیت در رابطه با موردی که به نظر تهدید علیه صلح، نقض صلح یا تجاوز قلمدادمی شود، به دلیل استفاده از حق وتو، در تصمیم گیری در ارتباط با موضوع مطرح شده ناتوان شود، مجمع عمومی، به درخواست نه عضو شورایامنیت و یا اکثریت اعضای سازمان، جلسه فوق العاده اضطراری تشکیل داده و در ارتباط با آن تصمیم گیری خواهد کرد. قطع نامه صادره توسطمجمع عمومی، "اتحاد برای صلح" نامیده می شود که سابقه صدور آن به بحران کره برمی گردد و در یازده مورد دیگر نیز به این قطع نامه استناد واز آن استفاده شده است. بحران سوریه و اختلافات موجود در منطقه، باعث شده است که این وضعیت، به نگرانی بین المللی تبدیل شده و شورایامنیت وارد عمل شود. وتوی شوروی و چین در ارتباط با قطع نامه های پیشنهادی، باعث مطرح شدن مجدد قطع نامه های اتحاد برای صلح شده وامکان استناد به آن محل بحث قرار گرفته است. به نظر می رسد امکان عملی استناد به قطع نامه وجود نداشته باشد؛ چراکه اولا وتوی چین وروسیه، اخلال در روند تصمیم گیری شورای امنیت تلقی نخواهد شد و ثانیا، مجمع عمومی امروز، قابل قیاس با مجمع عمومی هماهنگ موجود دردهه پنجاه نیست. لذا هرچند از لحاظ نظری امکان استناد به قطع نامه اتحاد برای صلح وجود دارد، اما عملا تحقق آن منوط به وجود شرایط استکه احراز آن دشوار است.