تاثیر معنویت درمانی اسلامی بر جهت گیری مذهبی و تاب آوری سالمندان مقیم مراکز نگهداری شبانه روزی

مقدمه: به موازات افزایش جمعیت سالمندان، پرداختن به مشکلات و متغیرهای مرتبط و موثر بر سلامت جسمانی و روانی آنها، از جمله معنویت و جهت گیری مذهبی ، اهمیت ویژه پیدا کرده­است. این پژوهش با هدف تعیین تاثیر معنویت درمانی اسلامی بر جهت گیری مذهبی و تاب­آوری سالمندان مقیم مراکز نگهداری شبانه روزی انجام شد. روش کار: روش پژوهش از نوع نیمه تجربی و پیش ­آزمون، پس­آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل کلیه سالمندان مقیم مراکز نگهداری شبانه روزی شهر قائمشهر در سال ۱۴۰۲ بودند که ۳۰ نفر سالمند (۱۵ نفر گروه آزمایش و ۱۵ نفر گروه کنترل) به روش نمونه­ گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده­ها پرسشنامه­های جهت گیری مذهبی بهرامی و همکاران (۱۳۸۰) و پرسشنامه تاب­آوری کانر و دیویدسون (۲۰۰۳) بود. مداخله معنویت درمانی اسلامی بر روی گروه آزمایش انجام شد و گروه کنترل هیچ­گونه مداخله­ای دریافت نکردند. تجزیه و تحلیل داده­ها با آزمون­های توصیفی (میانگین و انحراف استاندارد) و تحلیل کوواریانس و با استفاده از نرم­افزار SPSS  نسخه ۲۵ انجام شد. میزان P کمتر از ۰۵/۰ معنی­داری در نظر گرفته شد. یافته­ ها: در متغیر جهت­گیری مذهبی، میانگین و انحراف استاندارد گروه آزمایش در پیش آزمون ۱۶/۸±۵۱/۷۰ و در پس آزمون ۸۶/۹±۱۵/۹۶، و در متغیر تاب آوری، میانگین و انحراف استاندارد گروه آزمایش در پیش آزمون ۹۷/۵±۲۳/۴۷ و در پس آزمون  ۴۳/۶±۷۴/۶۵ به دست آمد. نتایج تحلیل کوواریانس نیز نشان داد که معنویت درمانی اسلامی بر تاب­آوری و جهت گیری مذهبی سالمندان تاثیر داشت (۰۱/۰P <).   نتیجه­ گیری: بر اساس یافته­های پژوهش، از معنویت درمانی اسلامی برای کاهش مشکلات روانشناختی و افزایش آرامش سالمندان می­توان استفاده کرد.

Keywords:

Resilience , Religious Orientation , Elderly , Islamic Spirituality Therapy. , کلید واژه­ها: تاب­آوری , جهت گیری مذهبی , سالمندان , معنویت درمانی اسلامی.