نقش آموزه های دینی درشکل گیری معماری و شهرسازی ایران

هدف ازاین مطالعه مطرح نمودن ارتباط مستقیم معماری و شهرسازی با دین و اموزه های دینی است و این موضوع ضرورت رجوع به مبانی دینی را بوجود می آورد امروزه شهرسازی مشارکتی یکی ازمباحث مهم دردنیاست نمای شهری ما نشانه یک مشارکت حداکثری است وجه غالب فضایی درشهر که نمادها و الگوها هستند باید ریشه ای اسلامی داشته باشد بطور مثال وجه غالب فضای شهری اصفهان گنبدها و مناره هاست اما ساختمان ها و برجهای تجاری درآن مشاهده میشود درباره رابطه تعالیم اسلامی بویژه قران کریم با معماری و شهرسازی اشاره مستقیمی درآن نگردیده است باید توجه داشت معماری و شهرسازی نیز همچون سایر مقولات حیات انسانی مبتنی برمبنای نظری هستند که این مبانی درهرجامعه ای ازفرهنگ و جهان بینی حاکم برآن جامعه نشات میگیرد ازنتایج مطالعات مشاهده میشود معماری و شهرسازی تنها ایجاد نظم و هماهنگی درشکل گیری فضاهای شهری نیست و نه تنها با عواملی همچون انسان و محیط طبیعی مرتبط می باشد بلکه بایستی بعنوان زمینه و بستر حیات و تعالی انسان ایفای نقش نماید.

Keywords:

محیط طبیعی , نما , دین , شهرسازی , فضا