مدل سازی عوامل موثر بر رشد اقتصادی در ایران: رویکرد مارکوف سوئیچینگ گارچ

رشد اقتصادی یکی از مهم ترین شاخص­های اقتصاد کلان هر کشوری است که تداوم آن برای سالیان طولانی یکی از شروط لازم دستیابی به توسعه اقتصادی محسوب می­شود. بدین منظور هدف از این مقاله مدل سازی عوامل موثر بر رشد اقتصادی ایران در بازه زمانی ۱۳۵۲-۱۳۹۳ با مدل مارکوف سوئیچینگ گارچ است. نتایج برآورد مدل نشان داده است که رشد اقتصادی دارای دو رژیم با میانگین بالا و پایین است و همچنین نوسانات رشد یا واریانس شرطی رشد نیز دارای دو رژیم بالا و پایین است. همچنین اندازه دولت تاثیری غیرخطی و آستانه­ای بر رشد اقتصادی ایران داشته است و حد آستانه برآورد شده ۵/۲۲% بوده است. علاوه بر آن متغیرهای درجه باز بودن اقتصاد، رشد تشکیل سرمایه، سرمایه انسانی، شاخص توسعه مالی و نسبت درآمدهای نفتی به تولید ناخالص داخلی همگی تاثیری مثبت و معنی­دار بر رشد اقتصادی کشور داشته­اند. نهایتا رشد جمعیت فعال تاثیری مثبت اما بی­معنی بر رشد اقتصادی کشور داشته است.

Keywords:

Economic Growth , MS-GARCH Approach , Iran , رشد اقتصادی , روش مارکوف سوئیچینگ گارچ , اقتصاد ایران.