شکاف دستمزد در استان ‎های ایران: کاربردی از جغرافیای جدید اقتصادی

هدف مقاله حاضر، بررسی عوامل موثر بر شکاف دستمزد صنعتی صنایع بیش از ۱۰ نفر کارکن میان استان های ایران در قالب مدل جغرافیای جدید اقتصادی می باشد. برای این منظور، با استفاده از روش داده های تابلویی و با بکارگیری ۲۱۷۵ مشاهده (۴۳۵ شکاف میان استانی طی دوره زمانی ۱۳۸۶-۱۳۸۲) ساختار فضایی دستمزد ایران مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج به دست آمده از این پژوهش بیانگر این موضوع مهم است که جغرافیای جدید اقتصادی فراهم کننده توضیح مناسبی برای ساختار فضایی دستمزد در استان های ایران می باشد. با توجه به اینکه اندازه بازار و معکوس فاصله وزنی اثر مثبت و قیمت کالاهای مسکن اثر منفی بر ساختار دستمزد دارد، از این رو ساختار دستمزد بیش از آنکه متاثر از ویژگی های نیروی کار یا بهره وری باشد تحت تاثیر شرایط حاکم بر بازارکار می باشد. با عنایب به نتایج این پژوهش می بایست توجه روزافزونی در برنامه های توسعه اقتصادی به منافع ناشی از تراکم و اثرگذاری آن بر دستمزد شود. همچنین، شناخت استان های دارای دستمزد نابرابرتر و متغبرهای اثرگذار بر این نابرابری اعمال سیاست های اقتصادی خردمندانه در راستای متعادل نمودن توزیع درآمد ضروری است.

Keywords:

New Economic Geography , Helpman Model , Wage Gap , Agglomeration , Iran. , جغرافیای جدید اقتصادی , مدل هلپمن , شکاف دستمزد , تراکم , ایران.