ارزیابی عملکرد شاخص شدت اورژانس در تریاژ بیماران ترومایی مراجعه کننده به بخش اورژانس بیمارستان شهدای عشایر خرم آباد در سال ۱۴۰۲

زمینه و هدف: : سیستم تریاژ بخش اورژانس، بیماران را جهت دریافت مراقبت های پزشکی اولویت گذاری می کند و خطا در الویت گذاری بیماران می تواند عواقب جدی به دنبال داشته باشد. این مطالعه با هدف ارزیابی عملکرد شاخص شدت اورژانس در تریاژ بیماران ترومایی مراجعه کننده به بخش اورژانس بیمارستان شهدای عشایر خرم آباد در سال ۱۴۰۲ انجام شد. روش ها: پژوهش حاضر یک مطالعه مقطعی است که با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس بر روی ۳۷۵ نفر از بیماران ترومایی، مراجعه کننده به بخش اورژانس انجام شد. ابتدا پایایی تریاژ شاخص شدت اورژانس (ESI) را با استفاده از بررسی میزان توافق بین ناظران (قابلیت اطمینان بین ارزیاب) و آزمون آماری کاپای کوهن محاسبه شد. سپس جهت اعتبار سطوح حدت، در غیاب استاندارد طلایی، از پیامد بیماران ترومایی به عنوان نشانگرهای جایگزین استفاده شد. نتایج تریاژ پرستاران، نسبت به هر یک از پیامدها مقایسه شد و بر اساس این مقایسه اعتبار تریاژ ESI از نظر میزان تریاژ به سطوح بالا و تریاژ به سطوح پایین مورد ارزیابی قرار گرفت. اطلاعات به دست آمده با استفاده از نرم افزار STATA-۱۷ آنالیز شد و جهت اعتبارسنجی تریاژ از آزمون آماری کای دو استفاده شد. مقدار ۰/۰۵

تریاژ ESI، ۰/۷ تعیین شد. به طور کلی سیستم تریاژ ESI در ۲۳/۲ درصد از الویت گذاری مراقبتی انجام شده خطا داشت. نتیجه گیری: نتایج مطالعه نشان داد تریاژ ESI از نظر عملکرد از قابلیت اطمینان بین ارزیاب بالایی برخوردار است؛ اما از نظر اعتبار نیاز به بازبینی جدی دارد. همچنین بیشتر بیماران ترومایی را در سطح سه تریاژ ESI قرار می گیرد و مجموعه بزرگی از بیماران غیر متمایز ایجاد می شود که هدف اصلی تریاژ را تضعیف می کند.

Keywords:

Triage , Emergency Severity Index , Trauma , Emergency Department , تریاژ , تریاژ شاخص شدت اورژانس , تروما , بخش اورژانس