تاثیر تعدادی از گیاهان پوششی و وجین دستی علف های هرز بر عملکرد اسفناج (Spinacia oleracea L.)

علف­ های ­هرز یکی از مهم ­ترین چالش­ های تولید سبزیجات برگی مانند اسفناج هستند. بروز مقاومت نسبت به علفکش­ ­ها در مزارع اسفناج موجب توجه به استفاده از روش­ های سازگار با محیط­ زیست به جهت کنترل علف­ های­ هرز شده است. به منظور ارزیابی تیمارهای مدیریت علف­ های ­هرز در اسفناج آزمایشی در سال ­های زراعی ۱۴۰۰-۱۳۹۹ و ۱۴۰۱-۱۴۰۰ در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه محقق اردبیلی به صورت فاکتوریل بر پایه طرح بلوک ­های کامل تصادفی با سه تکرار اجرا شد. تیمارهای آزمایشی شامل گیاهان پوششی یولاف زراعی (.Avena sativa L)، ترب سفید (Raphanus sativus var. Longipinnatus)، کشت مخلوط آن­ ها و شاهد بدون گیاه پوششی و سطوح وجین دستی (وجین و عدم وجین دستی) بود. نتایج جداگانه سال­ ها نشان داد بیشترین زیست ­توده گیاهان پوششی (۵۳۸/۸۳ گرم در متر مربع) از تک­ کشتی یولاف زراعی حاصل شد. همچنین بیشترین درصد کاهش زیست­ توده کل، تراکم علف ­های ­هرز و  شاخص کارایی کنترل علف های­ هرز در دو مرحله نمونه­ برداری متعلق به تک­ کشتی یولاف زراعی (۵۷/۲۱ و ۵۳/۶۹درصد) و وجین دستی علف های هرز (۵۵/۰۶ و ۵۱/۴۷) بود. بیشترین شاخص­ های شانون-وینر، سیمپسون از شاهد و تک ­کشتی ترب سفید (۰/۴۷، ۰/۷۹) و کمترین این شاخص ها (۰/۴۶، ۰/۷۵ و ۰/۷۶) از تک­ کشتی یولاف زراعی و کشت مخلوط حاصل شد. بیشترین عملکرد اسفناج ریز و عملکرد نهایی در دو مرحله از نمونه­ برداری در دو سال زراعی از تک ­کشتی یولاف زراعی (به ­ترتیب ۵۶۷/۰۵و ۹۴۴/۸۳گرم در متر مربع) حاصل شد. براساس نتایج این مطالعه، استفاده از تک­ کشتی یولاف زراعی و وجین دستی علف های هرز بر کاهش تراکم، زیست ­توده کل علف­ های ­هرز و بهبود عملکرد و اجزای عملکرد اسفناج مناسب می­ باشد.

Keywords:

بقایای گیاهی , ترب سفید , سبزیجات , شاخص سیمپسون و یولاف