مفاهیم عشق و عرفان در اشعار مولانا و انعکاس ان در اثار منظوم کلمن بارکس و کتیبه ای بناهای مذهبی

آثار کلمن بارکس، شاعر و محقق آمریکایی زبان و ترجمه آزاد از اشعار مولانا به ویژه مثنوی، بازار پرمخاطبی در آمریکا به دست آورده است. با ترکیب استعداد شعری خود و شهرت جهانی مولانا مخاطبنی میلیونی را به خود جذب کرده است که در نهایت منجر به دریافت دکترای افتخاری از دانشگاه تهران در سال ۱۳۸۵ شده است. او با نگاهی نو به مفاهیم عشق و عرفان و شرح داستانهای مثنوی و حذف مباحث و اصطلاحات و تعبیرات عرفانی – اسلامی وارد حیطه جدیدی در ترجمه مولانا شده است. با ترجمه کتاب«رومی:کتاب عشق» (برای بار نخست توسط نویسنده) و مقایسه با مولانا جای خالی مباحث عرفانی و نتیجه گیری های مولانا به وضوح قابل رویت است. بارکس در روایت های انگلیسی خود از اشعار مولانا وزن و بحر شعر و انسجام و استواری قالب شعری را رها کرده و در عوض، استعداد خود را صرف آن می کند که با استفاده از همراهی نوای ساز، غزلهای مولانا را دارای کیفیتی ترانه مانند نشان دهد و حالتی به وجود آود همانند حالت شعر سرودن مولانا.دنیایی که مولانا سیر روحانی خود را، و تمام عالم تکامل مستمر و تحول بی وقفه خود را در آن طی می کند دنیای تحول است، دنیای تنازع بین اضداد. محرک واقعی تحول و تبدل اجزای هستی عشق است که دانش را به بینش و علم را به ذوق تبدیل می کند و نگرش و طرز تلقی بارکس از داستانهای مثنوی، بیشتر رویکردی صرفا داستانی دارد؛ روایتی ازعشق، عاشق بودن و جاری شدن، آشفتگی و دگردیسی.

Keywords:

مولانا , بارکس , ترجمه