نقش نوروفیدبک و مفهوم الکتروانسفالوگرام در تجربه روحانی زیارت; درک بینارشته ای از علوم شناختی و نقشه مغزی (QEEG) در مقوله زیارت بارگاه ملکوتی امام رضا علیه السلام

زیارت به معنای حضور «زائر» در نزد «مزور» به معنای شخصیت معنوی و روحانی بزرگی است که به دیدار او می رویم. در زیارت یک نگاه قدسی و ملکوتی وجود دارد که سبب ایجاد حس معنوی جدید و توجه مغزی در انسان می شود. دلایل میل انسان به زیارت سه ضلع دارد، زیارت نوعی ابراز محبت و مودت است، تجدید پیمان است و احیای ایمان و پاک کردن گرد و غبار که با مشاهد مشرفه امامان حاصل می شود. شناخت مکانیزم های روانشناختی و شناختی در ذهن انسان برای توجه و زیارت قلبی یک اصل اساسی برای تحلیل و درک رابطه ذهنی و مغزی میان زائر و امام رضا علیه السلام می باشد. نوروفیدبک یا بازخور عصبی در نوروساینس و نقشه های مغزی الکتروانسفالوگرام تاکنون در مقوله زیارت مورد استفاده قرار نگرفته اند و جای این پژوهش در علوم مرتبط با ساحت امام رضا علیه السلام خالی می باشد. روش تحقیق این مقاله، تحلیل کیفی بر اساس تحلیل محتوا و با بهره گیری از نرم افزار لورتا نوروفیدبک، مکس.کیو.دی.ای است. تحلیل محتوا در اینجا، روشی برای استفاده از لورتافیدبک برای برداشت نقشه های مغزی فرد زائر در زمان دیدن تجربه شبیه سازی شده از زیارت بارگاه امام رضا علیه السلام می باشد. برداشت نقشه مغزی حاصل درک مناسب از اطلاعات مرتبط و مشاهده نظام مند اشخاص، تعاملات و موقعیت ها در زمان زیارت است. جامعه مورد مطالعه این تحقیق سه گروه کلی، نظرات ۱۵ نفر از خبرگان، در قالب مصاحبه، در فاصله زمانی بهار ۱۴۰۰ می باشد.

Keywords:

نوروساینس و علوم عصبی , نوستالژیا , روانشناسی زیارت , زیارت امام رضا علیه السلام , الکتروآنسفالوگرافی , خاطره ضمنی زیارت , خاطره صریح زیارت