بررسی اثرات هم افزایی نانوذرات سریم اکسید و اوژنول بر بازیابی عملکرد نورون های حسی و حرکتی ناشی از کمپرس عصب سیاتیک در موشهای صحرایی

مقدمه: بهبود آسیب اعصاب محیطی یکی از چالش های مهم از نظر کلینیکی می باشد. استفاده از روش های نوین مثل نانو داروها و ترکیبات طبیعی به دلیل اثرات موثر و عوارض جانبی کمتر می تواند گزینه مناسبی باشد. در این مطالعه اثرات سینرژیستی نانوذرات سریم اکسید و اوژنول در بازیابی عصب سیاتیک در مدل موش صحرایی بررسی شد. مواد و روش: بیست و هشت موش صحرایی نر به وزن ۳۰۰-۲۵۰ گرم به چهار گروه تقسیم شدند ((n=۷. به گروه کنترل و مدل سیاتیک سالین ( ml۰.۵) به صورت داخل صفاقی تزریق شد. همچنین دو گروه مدل سیاتیک به ترتیب ( mg/kg۵۰ اوژنول و mg/kg۲۰ نانوذرات سریم اکسید) یا ( mg/kg۱۰۰ اوژنول و mg/kg۲۰ نانوذرات سریم اکسید) را به صورت داخل صفاقی دریافت کردند. سپس تست-های رفتاری حسی و حرکتی انجام شدند. بافت عضله خارج شد. در نهایت تغییرات بافت وزن عضله بررسی شد. نتایج: تزریق داخل صفاقی اوژنول همراه با نانوذرات سریم اکسید باعث افزایش سرعت بازیابی عملکرد نورون های حسی و حرکتی نسبت به گروه مدل سیاتیک شد. همچنین در گروه دریافت کننده اوژنول و نانوذرات سریم اکسید میزان آتروفی عضلات کمتر بود. بهبود بافت عصبی در گروه با دوز بالا معنی دار بود. نتیجه گیری کلی: با توجه به نتایج حاصل که نشان داد اوژنول و نانوذرات سریم اکسید باعث سرعت بهبود بافت عصبی می شود. بنابرین از پتانسیل نوروپروتکتیو آنها می توان برای درمان بیماری های مربوط به آسیب اعصاب محیطی استفاده کرد.

Keywords:

ائوژنول , سیاتیک , نانوذرات سریم اکسید