شناخت وضعیت پتانسیل پیاده روی به منظور توسعه شبکه پیاده روی در سطح منطقه ۳ شهرداری تهران

این تحقیق به بررسی پتانسیل پیاده روی و استراتژی های توسعه شبکه پیاده روی در منطقه ۳ شهرداری تهران می پردازد، با هدف افزایش سلامت عمومی و قابلیت زیست شهری از طریق ترویج فعالیت های جسمانی. مدل جامعی با استفاده از داده های سیستم اطلاعات جغرافیایی (GIS) توسعه یافته است تا شاخص های قابلیت پیاده روی را در نواحی مختلف شهری ارزیابی کند. این مطالعه با تلفیق ابزارهای تصمیم گیری چند معیاره و ARCGIS، نقشه ای از قابلیت پیاده روی را تهیه کرده و از ده عامل محیطی که بر فعالیت های عابر پیاده تاثیر زیادی دارند، استفاده می کند. یافته ها نشان می دهند که طراحی شهری و زیرساخت ها نقش حیاتی در تشویق به پیاده روی دارند. دقت مدل در کمی سازی قابلیت پیاده روی، اثربخشی ترکیب تکنیک های تحلیلی با قابلیت های GIS را نشان می دهد و ابزار محکمی برای برنامه ریزان شهری و تصمیم گیرندگان فراهم می آورد. این رویکرد نه تنها در شناسایی مناطق با قابلیت پیاده روی ضعیف کمک می کند بلکه به پیشنهاد بهبودهای طراحی برای افزایش مسیرهای عابر پیاده و اتصالات می پردازد. این مطالعه با ارائه ارزیابی دقیق از عناصر فیزیکی و زیرساختی که پیاده روی را ترویج می دهند، به حوزه برنامه ریزی شهری پایدار کمک می کند. با فراهم آوردن مداخلات هدفمند، مدل پیشنهادی به دنبال تقویت جامعه ای سالم تر و فعال تر در چشم انداز شهری تهران است. این مطالعه اهمیت برنامه ریزی استراتژیک و کاربرد فناوری در ایجاد محیط های مساعد برای فعالیت های جسمانی را مورد تاکید قرار داده و در نهایت، پیامدهای آن برای سیاست گذاری سلامت عمومی و توسعه شهری را بازتاب می دهد.

شناخت وضعیت پتانسیل پیاده روی به منظور توسعه شبکه پیاده روی در سطح منطقه ۳ شهرداری تهران Keywords:

پتانسیل پیاده روی , توسعه شبکه پیاده روی , منطقه ۳ شهرداری تهران , تحلیل سلسله مراتبی , ArcGIS