بررسی اثربخشی آموزش مهارتهای زندگی بر سازگاری اجتماعی و خودنظم دهی تحصیلی دانش آموزان ابتدایی شهرستان ساری

هدف از پژوهش حاضر اثربخشی آموزش مهارتهای زندگی بر سازگاری اجتماعی و خودنظم دهی تحصیلی دانش آموزان ابتدایی شهرستان ساری می باشد. روش پژوهش حاضر پژوهش از نوع آزمایشی با طرح پیش آزمون پس آزمون با گروه کنترل و جامعه ی آماری پژوهش حاضر، کلیه دانش آموزان ابتدایی ناحیه ۲ شهرستان ساری بوده اند. از بین آنها تعداد ۲۸۰ نفر به صورت نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند. پرسشنامه سازگاری اجتماعی و خودنظم دهی تحصیلی توسط همه دانش آموزان تکمیل گردید و از بین آنها تعداد ۴۰ نفر که پایین ترین نمره را کسب کردند، به شیوه نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند و به طور تصادفی در دو گروه ۲۰ نفره قرار گرفتند و مهارتهای زندگی طی ۱۲ جلسه به گروه آزمایش ،آموزش داده شد و پس از ۶ هفته از هر دو گروه پس آزمون گرفته شد سپس تجزیه اطلاعات با استفاده از روش آماری تحلیل کوواریانس انجام گرفت .نتایج تحقیق نشان داد که تفاوت معنی داری بین نمرات خود نظم دهی تحصیلی و سازگاری اجتماعی دو گروه پس از اعمال آموزش مهارت های زندگی وجود دارد. در نتیجه آموزش مهارتهای زندگی بر سازگاری اجتماعی و خودنظم دهی دانش آموزان ابتدایی شهرستان ساری موثر واقع شده است .

Keywords:

مهارت زندگی , خودم نظم دهی , سازگاری اجتماعی , دانش آموران ابتدایی